Prezentowany Portret kobiety pochodzi z okresu, kiedy Rzepiński zaprzestał tworzenia pod wpływem kapistów i zainteresował się malarstwem postimpresjonistycznym. W przedstawionym obrazie odnajdujemy zarówno wpływy Amadea Modiglianiego, które widoczne są w wydłużeniu proporcji i pewnym uproszczeniu formy portretowanej oraz Henri Matisse`a - w dekoracyjnym potraktowaniu tła.
Czesław Rzepiński - malarz, grafik, pedagog. Uczył się od roku 1923 w Wolnej Szkole Malarskiej L. Mehofferowej prowadzonej przez Z. Pronaszkę
i J. Fedkowicza. Następnie, w latach 1926-29, studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem W. Jarockiego, W. Weissa i F. Kowarskiego, a zakończył naukę (w 1934) w paryskiej filii Akademii u J. Pankiewicza. Z Paryża wyjechał w 1933 w podróż artystyczną do Hiszpanii. W tym samym roku w Galerie Art et Artistes Polonais odbyła się pierwsza indywidualna wystawa jego obrazów. Dwukrotnie wziął udział w paryskich Salonach Jesiennych. Po powrocie do Krakowa zajął się działalnością pedagogiczną. Został wykładowcą w Wolnej Szkole Malarstwa, a następnie, od 1936, w prywatnej Szkole Malarstwa im. A. Gierymskiego w Katowicach, której był jednym z współzałożycieli. Uczestniczył też w pracach Rysunkowego Ogniska Wakacyjnego dla nauczycieli w Krzemieńcu (w l. 1935-39). Był członkiem grupy Zwornik, z którą od roku 1931 wystawiał swoje prace. Pierwsze lata okupacji spędził we Lwowie i Krzemieńcu. Od 1943 zamieszkał w Krakowie. Po wojnie, aż do emerytury, wykładał w macierzystej uczelni. Pełnił także kilkakrotnie funkcję rektora Akademii. Rzepiński był kolorystą. Do początku lat czterdziestych malował pod wpływem kapistów, potem w swojej twórczości odwoływał się do postimpresjonizmu. Po wojnie, w poszukiwaniu nowych rozwiązań formalnych, budował powierzchnię obrazów zestawiając duże, płaskie plamy barwne.
Olej, płótno;
65 x 50 cm
Sygnowany l. g.: Rzepiński | 1958
Prezentowany Portret kobiety pochodzi z okresu, kiedy Rzepiński zaprzestał tworzenia pod wpływem kapistów i zainteresował się malarstwem postimpresjonistycznym. W przedstawionym obrazie odnajdujemy zarówno wpływy Amadea Modiglianiego, które widoczne są w wydłużeniu proporcji i pewnym uproszczeniu formy portretowanej oraz Henri Matisse`a - w dekoracyjnym potraktowaniu tła.
Czesław Rzepiński - malarz, grafik, pedagog. Uczył się od roku 1923 w Wolnej Szkole Malarskiej L. Mehofferowej prowadzonej przez Z. Pronaszkę
i J. Fedkowicza. Następnie, w latach 1926-29, studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem W. Jarockiego, W. Weissa i F. Kowarskiego, a zakończył naukę (w 1934) w paryskiej filii Akademii u J. Pankiewicza. Z Paryża wyjechał w 1933 w podróż artystyczną do Hiszpanii. W tym samym roku w Galerie Art et Artistes Polonais odbyła się pierwsza indywidualna wystawa jego obrazów. Dwukrotnie wziął udział w paryskich Salonach Jesiennych. Po powrocie do Krakowa zajął się działalnością pedagogiczną. Został wykładowcą w Wolnej Szkole Malarstwa, a następnie, od 1936, w prywatnej Szkole Malarstwa im. A. Gierymskiego w Katowicach, której był jednym z współzałożycieli. Uczestniczył też w pracach Rysunkowego Ogniska Wakacyjnego dla nauczycieli w Krzemieńcu (w l. 1935-39). Był członkiem grupy Zwornik, z którą od roku 1931 wystawiał swoje prace. Pierwsze lata okupacji spędził we Lwowie i Krzemieńcu. Od 1943 zamieszkał w Krakowie. Po wojnie, aż do emerytury, wykładał w macierzystej uczelni. Pełnił także kilkakrotnie funkcję rektora Akademii. Rzepiński był kolorystą. Do początku lat czterdziestych malował pod wpływem kapistów, potem w swojej twórczości odwoływał się do postimpresjonizmu. Po wojnie, w poszukiwaniu nowych rozwiązań formalnych, budował powierzchnię obrazów zestawiając duże, płaskie plamy barwne.