W międzywojennej twórczości Kislinga przeważał typ lirycznego wizerunku kobiecego. Twarze modelek poddane były jednorodnej stylizacji: ich wyróżnikiem stał się wydłużony, migdałowy kształt dużych oczu, starannie wyrysowane łuki brwiowe i usta. Oferowana litografia ma cechy formalne charakterystyczne dla portretowej sztuki artysty; sztywno upozowana postać dziewczyny odcina się wyraźnie od tła. Jak to zazwyczaj bywa w portretach Kislinga łagodny, erotyczny ton zdominowany zostaje przez melancholię i nostalgię.