(Michał Sozański, 1853-1923, malarz i rysownik, rówieśnik Juliana Fałata, akwarelista, asystent w lwowskiej Szkole Technicznej. Brał udział w pracach przy Panoramie Racławickiej).
Wybitny polski malarz, w latach 1895-1910 dyrektor krakowskiej szkoły Sztuk Pięknych, która dzięki jego staraniom uzyskała tytuł Akademii (1900), członek berlińskiej Akademii Sztuki, członek Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”, nadworny malarz polowań Wilhelma II. W latach 1869-1871 kształcił się w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie, studia kontynuował w Akademii monachijskiej u A. Strahubera i J.L. Raaba. Odbył liczne podróże (Włochy, Hiszpania, Bliski Wschód, Ukraina, Żmudź, Litwa). W latach 1894-1896 malował wraz z Wojciechem Kossakiem panoramę „Przejście Napoleona I przez Berezynę”. W 1910 zamieszkał w Bystrej. Od 1878 brał udział w wystawach w warszawskiej TZSP, gdzie miały również miejsce jego wystawy zbiorowe, w 1886 jego zbiorowa wystawa odbyła się w Berlinie, a w 1926 w krakowskim TPSP. Artysta był znakomitym akwarelistą, malował pejzaże zimowe, sceny myśliwskie, sceny rodzajowe, widoki miejskie, wiele miejsca w jego twórczości zajmują portrety – rodzinne, przyjaciół, znajomych: „Dowodem serdecznych stosunków i zażyłości artysty z poszczególnymi osobami są licznie reprezentowane w jego spuściźnie portrety. Mają one różny wyraz i formę. Zdecydowana większość wykonana jest w technice akwarelowej. Jedne z nich są bardzo oficjalne, inne maja charakter dokumentacyjny. Czasem malowane były na pamiątkę spotkania, w podziękowaniu za jakąś przysługę, czy okazaną pomoc.” (Teresa Dudek-Bujarek, „Julian Fałat – życiorys pędzlem zapisany”, Bielsko-Biała, 2017, s. 55).
akwarela, papier naklejony na tekturę, 29,3 x 24 cm,
sygn. i dedykacja czerwonym gwaszem l.d.: Kochanemu Michałowi Sozańskiemu Fałat / 89.
(Michał Sozański, 1853-1923, malarz i rysownik, rówieśnik Juliana Fałata, akwarelista, asystent w lwowskiej Szkole Technicznej. Brał udział w pracach przy Panoramie Racławickiej).
Wybitny polski malarz, w latach 1895-1910 dyrektor krakowskiej szkoły Sztuk Pięknych, która dzięki jego staraniom uzyskała tytuł Akademii (1900), członek berlińskiej Akademii Sztuki, członek Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”, nadworny malarz polowań Wilhelma II. W latach 1869-1871 kształcił się w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie, studia kontynuował w Akademii monachijskiej u A. Strahubera i J.L. Raaba. Odbył liczne podróże (Włochy, Hiszpania, Bliski Wschód, Ukraina, Żmudź, Litwa). W latach 1894-1896 malował wraz z Wojciechem Kossakiem panoramę „Przejście Napoleona I przez Berezynę”. W 1910 zamieszkał w Bystrej. Od 1878 brał udział w wystawach w warszawskiej TZSP, gdzie miały również miejsce jego wystawy zbiorowe, w 1886 jego zbiorowa wystawa odbyła się w Berlinie, a w 1926 w krakowskim TPSP. Artysta był znakomitym akwarelistą, malował pejzaże zimowe, sceny myśliwskie, sceny rodzajowe, widoki miejskie, wiele miejsca w jego twórczości zajmują portrety – rodzinne, przyjaciół, znajomych: „Dowodem serdecznych stosunków i zażyłości artysty z poszczególnymi osobami są licznie reprezentowane w jego spuściźnie portrety. Mają one różny wyraz i formę. Zdecydowana większość wykonana jest w technice akwarelowej. Jedne z nich są bardzo oficjalne, inne maja charakter dokumentacyjny. Czasem malowane były na pamiątkę spotkania, w podziękowaniu za jakąś przysługę, czy okazaną pomoc.” (Teresa Dudek-Bujarek, „Julian Fałat – życiorys pędzlem zapisany”, Bielsko-Biała, 2017, s. 55).