Studia artystyczne, rozpoczęte w Krakowie, kontynuowała od 1886 r. w prywatnych szkołach malarskich w Monachium. Od 1898 r. mieszkała w Paryżu. Malowała przede wszystkim portrety, a także martwe natury, kwiaty, wnętrza i pejzaże. Najistotniejszym elementem jej malarstwa jest koloryt. W okresie monachijskim jej obrazy utrzymane były w ciemnych barwach; stopniowo paleta artystki rozjaśniała się, a kolor stawał się coraz bardziej wyrafinowany. Żywe i krótkie pociągnięcia prawie suchego pędzla dawały w efekcie krótkie, zdecydowane kreski, przypominające szybki szkic. Zastosowana technika pozwalała na uzyskanie portretów, w których kontur modela zanika, a sylwetka wydaje się odmaterializowana.