Malarz, rysownik i grafik, jeden z czołowych reprezentantów młodopolskiej sztuki inspirowanej rodzimym folklorem - był w swoim czasie jednym z najbardziej znanych i cenionych, także za granicą, portrecistów polskich. Kształcił się w Krakowie, Monachium i Paryżu (w pracowni E. A. Carolusa- Durana, 1882-95). Od 1895 roku był profesorem Akademii krakowskiej. Początkowo malował w realistycznej manierze akademickiej, później na jego sztukę wywarło wpływ angielskie malarstwo XVIII wieku oraz dzieła artystów współczesnych - Boldoniego, Whistlera czy Sargenta. Axentowicz zdobył sławę dzięki salonowym portretom arystokracji w Paryżu i Londynie. W 1909 roku został odznaczony przez cesarza Franciszka Józefa orderem Żelaznej Korony III klasy. W 1923 uhonorowano go Krzyżem Komandorskim Odrodzonej Polski, I klasy; w 1929 otrzymał Medal Dziesięciolecia Odrodzonej Polski, zaś w 1936 - Krzyż Komandorski z Gwiazdą i Wielką Wstęgą Orderu Odrodzonej Polski. Na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu w 1929 został nagrodzony Wielkim Złotym Medalem.
Pastel, papier naklejony na tekturę;
68,5 x 48,5 cm w świetle ramy
Sygnowany l.d. T. axentowicz
Na odwrocie pieczątka: Usługi Pozłotniczo-Szklarskie | I OPRAWA OBRAZÓW | Stefan Wojciechowski | GDYNIA Starowiejska nr 41 | tel. 21-96-55. Poniżej nalepka kolekcjonerska z numerem: 32
Malarz, rysownik i grafik, jeden z czołowych reprezentantów młodopolskiej sztuki inspirowanej rodzimym folklorem - był w swoim czasie jednym z najbardziej znanych i cenionych, także za granicą, portrecistów polskich. Kształcił się w Krakowie, Monachium i Paryżu (w pracowni E. A. Carolusa- Durana, 1882-95). Od 1895 roku był profesorem Akademii krakowskiej. Początkowo malował w realistycznej manierze akademickiej, później na jego sztukę wywarło wpływ angielskie malarstwo XVIII wieku oraz dzieła artystów współczesnych - Boldoniego, Whistlera czy Sargenta. Axentowicz zdobył sławę dzięki salonowym portretom arystokracji w Paryżu i Londynie. W 1909 roku został odznaczony przez cesarza Franciszka Józefa orderem Żelaznej Korony III klasy. W 1923 uhonorowano go Krzyżem Komandorskim Odrodzonej Polski, I klasy; w 1929 otrzymał Medal Dziesięciolecia Odrodzonej Polski, zaś w 1936 - Krzyż Komandorski z Gwiazdą i Wielką Wstęgą Orderu Odrodzonej Polski. Na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu w 1929 został nagrodzony Wielkim Złotym Medalem.