Józef Mehoffer studiował w latach 1887-1889 w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem J. Matejki. Studia kontynuował w wiedeńskiej akademii, a następnie do roku 1896 w Paryżu w Acadmie Colarossi i cole des Beaux-Arts. W jego twórczości najważniejsze miejsce zajmowały witraże i polichromie ścienne. Cykl trzynastu witraży w katedrze we Fryburgu i katedrze na Wawelu należą do najwyższych osiągnięć polskiej sztuki dekoracyjnej. Malował kompozycje symboliczne, wnętrza, pejzaże, portrety. Realizm łączył z dekoracyjnością. Jego twórczość w dużej mierze ukształtowała się pod wpływem wiedeńskiej secesji. Charakteryzuje ją soczysta gama barwna i zamiłowanie do ornamentalizacji motywów. Zajmował się również projektowaniem wnętrz, grafiką użytkową. Uznany został za czołowego przedstawiciela Młodej Polski.
kredka, papier;
60 x 46 cm;
sygnowana po prawej stronie u dołu: Józef Mehoffer
Józef Mehoffer studiował w latach 1887-1889 w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem J. Matejki. Studia kontynuował w wiedeńskiej akademii, a następnie do roku 1896 w Paryżu w Acadmie Colarossi i cole des Beaux-Arts. W jego twórczości najważniejsze miejsce zajmowały witraże i polichromie ścienne. Cykl trzynastu witraży w katedrze we Fryburgu i katedrze na Wawelu należą do najwyższych osiągnięć polskiej sztuki dekoracyjnej. Malował kompozycje symboliczne, wnętrza, pejzaże, portrety. Realizm łączył z dekoracyjnością. Jego twórczość w dużej mierze ukształtowała się pod wpływem wiedeńskiej secesji. Charakteryzuje ją soczysta gama barwna i zamiłowanie do ornamentalizacji motywów. Zajmował się również projektowaniem wnętrz, grafiką użytkową. Uznany został za czołowego przedstawiciela Młodej Polski.