W 1906 roku Witold Wojtkiewicz "ukończył studia w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Powstały wówczas olejne i temperowe portrety, m.in. Elizy z Muhleisenów Pareńskiej, jej córki Lizy Pareńskiej, Zygmunta Skirgiełły, Maksymiliana Rosena, Juliusza Retingera, a także obrazy zatytułowane Lalki, Emeryci, Fantazja, Karuzel, Cyrk wariatów, Przechadzka w zaprzęgu, Patos oraz kilka kompozycji, w których często pojawia się słowo "obłęd" [...] (cyt. z Katalog 1989). W latach 1906 - 1909 następuje "gwałtowna erupcja twórczości artysty" obfitująca w "różnorodność, dojrzałość formalną, teraz dopiero w pełni ujawnioną, doskonałość środków malarskich, jak również doskonałą odpowiedniość tych środków i sugestywnej prawdy kreowanego czy też odsłanianego przez artystę świata" (M. Porębski, ze wstępu do "Katalogu 1989"). Oferowany portret - niezwykle ekspresyjny i najbardziej "wojtkiewiczowski" w wyrazie i sposobie malowania z grupy przedstawień osób powstałych w 1906 - przedstawia Juliusza Retingera (1885 - 1933) późniejszego profesora chemii fizjologicznej w Municipal University w Chicago, Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie.
tempera, płótno, 68 x 45 cm;
sygn. p.d.: Wojtkiewicz 1906 (brązową farbą)
Na odwrocie nalepki: z Wystawy monograficznej w Muzeum Narodowym w Krakowie [1989] oraz z Muzeum Narodowego w Warszawie.
Lit.: Pośmiertna wystawa dzieł Witolda Wojtkiewicza, Muzeum Narodowe w Krakowie -Sukiennice, Kraków 23 IV - 30 V 1930, Katalog, s. 9, poz. 23 - jako Portret mężczyzny; Witold Wojtkiewicz. 1879 - 1909. Katalog wystawy monograficznej w Muzeum Narodowym w Krakowie, t. 2, Kraków 1989, s. 44-45, poz. kat. 27, il. cz.-b.
W 1906 roku Witold Wojtkiewicz "ukończył studia w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Powstały wówczas olejne i temperowe portrety, m.in. Elizy z Muhleisenów Pareńskiej, jej córki Lizy Pareńskiej, Zygmunta Skirgiełły, Maksymiliana Rosena, Juliusza Retingera, a także obrazy zatytułowane Lalki, Emeryci, Fantazja, Karuzel, Cyrk wariatów, Przechadzka w zaprzęgu, Patos oraz kilka kompozycji, w których często pojawia się słowo "obłęd" [...] (cyt. z Katalog 1989). W latach 1906 - 1909 następuje "gwałtowna erupcja twórczości artysty" obfitująca w "różnorodność, dojrzałość formalną, teraz dopiero w pełni ujawnioną, doskonałość środków malarskich, jak również doskonałą odpowiedniość tych środków i sugestywnej prawdy kreowanego czy też odsłanianego przez artystę świata" (M. Porębski, ze wstępu do "Katalogu 1989"). Oferowany portret - niezwykle ekspresyjny i najbardziej "wojtkiewiczowski" w wyrazie i sposobie malowania z grupy przedstawień osób powstałych w 1906 - przedstawia Juliusza Retingera (1885 - 1933) późniejszego profesora chemii fizjologicznej w Municipal University w Chicago, Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie.