Praca była prezentem dla Jerzego Dudy-Gracza, powstała podczas jednego ze wspólnych plenerów. Przez długie lata wisiała w domu artysty w Katowicach.

Antoni Fałat urodził się w 1942 w Warszawie. W 1969 uzyskał dyplom warszawskiej ASP, w pracowni A. Kobzdeja. Rok później zakładał warszawska grupę "Aut", której programem były: "polski styl, polska figuracja, polska egzotyka". W 1992 został rektorem prywatnej Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie. Antoni Fałat często wykorzystuje fotografie rodzinne, które służą mu jako wzory do swych obrazów, w których również dominuje "fotograficzna" kolorystyka (czarny, biały, szary) czasem wzbogacona zielenią, bądź ultramaryna. Duża cześć jego prac związana jest tematycznie z polska rzeczywistością: cykl "Portrety Polskie", "Polska Faraonów". Brał udział w Festiwalach Malarstwa Polskiego w Szczecinie (1970, 1974, 1978, 1980), w Festiwalach Sztuk Pięknych w warszawskiej Zachęcie (1970, 1972, 1974). W latach 80-tych uczestniczył w ruchu kultury niezależnej. W latach 1992-96 był członkiem Rady Kultury przy Prezydencie RP. W 1997 roku otrzymał Medal Komisji Edukacji Narodowej. Laureat Złotego Medalu na III Festiwalu Sztuk Pięknych Zachęta oraz Złotego Medalu Bielskiej Jesieni. W roku 2005 prezentacja malarstwa w ONZ w Genewie. Prace w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, Krakowie, Gdańsku, Galerii Zachęta, Muzeum w Gandawie, Muzeum Puszkina oraz Instytucie Sztuki w Moskwie.