Jan Romuald Gautier (1827 – 1912), urzędnik Królestwa Polskiego, pracował w kancelarii namiestnika, później kasjer Banku Polskiego, opiekun Ochronki X. Baudounina, prezes szpitala na Pradze, prezes Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności. Syn Jana i Tekli z Roszkowskich, ożeniony z Amalią Dahlen-Dupais. Po powstaniu styczniowym przeniósł się do Krakowa. Jego córka Amalia wyszła za mąż za krakowskiego doktora Franciszka Murdzieńskiego.
Helena z Kamińskich Tymowska była córką Zofii z Walewskich i Józefa, generała brygady Wojska Polskiego z czasów powstania listopadowego. Po upadku powstania rodzina Kamińskich udała się na emigrację. Po śmierci Józefa w 1840 r. Helena z matką mieszkała w latach 1842-61 w Dreźnie, gdzie uczyła się malarstwa. W 1860 r. wzięła ślub z Kazimierzem Tymowskim i zamieszkała w jego majątku w Postękalicach. W. 1884. przeniosła się do warszawy. W latach 1854-56 przesyłała swoje obrazy na wystawy TPSP w Krakowie. W 1869 r. wystawiała w TZSP w Warszawie. W 1889 r. wzięła udział w wystawie Wystawie Pracy Kobiet w Muzeum Rolnictwa i Przemysłu w Warszawie. Namalowała tez obraz dla kościoła w Bogdanowie (Matki Boskiej) i trzy obrazu dla kościoła w Gomulinie.
Olej, tektura; 31,5 x 26 cm
Sygnowany p.d.; HK
Na odwrocie napis piórem:Portret Jana Gautier /syna/ malowany w Dreźnie d. 26 października 1856 przez pannę Generałównę Helenę Kamińską późniejszą Tymowską z Postęka(lic); papierowa nalepka z napisem piórem: Portret Jana Gautier darowany 11 stycznia 1928 r. przez Franciszka Murdzieńskiego córce Jadwidze / ofiarowane (…) Jadwigi z wola Tatusia; papierowa nalepka z napisem piórem, informacje o Janie Gautier i obrazie
Jan Romuald Gautier (1827 – 1912), urzędnik Królestwa Polskiego, pracował w kancelarii namiestnika, później kasjer Banku Polskiego, opiekun Ochronki X. Baudounina, prezes szpitala na Pradze, prezes Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności. Syn Jana i Tekli z Roszkowskich, ożeniony z Amalią Dahlen-Dupais. Po powstaniu styczniowym przeniósł się do Krakowa. Jego córka Amalia wyszła za mąż za krakowskiego doktora Franciszka Murdzieńskiego.
Helena z Kamińskich Tymowska była córką Zofii z Walewskich i Józefa, generała brygady Wojska Polskiego z czasów powstania listopadowego. Po upadku powstania rodzina Kamińskich udała się na emigrację. Po śmierci Józefa w 1840 r. Helena z matką mieszkała w latach 1842-61 w Dreźnie, gdzie uczyła się malarstwa. W 1860 r. wzięła ślub z Kazimierzem Tymowskim i zamieszkała w jego majątku w Postękalicach. W. 1884. przeniosła się do warszawy. W latach 1854-56 przesyłała swoje obrazy na wystawy TPSP w Krakowie. W 1869 r. wystawiała w TZSP w Warszawie. W 1889 r. wzięła udział w wystawie Wystawie Pracy Kobiet w Muzeum Rolnictwa i Przemysłu w Warszawie. Namalowała tez obraz dla kościoła w Bogdanowie (Matki Boskiej) i trzy obrazu dla kościoła w Gomulinie.