Pochodzi zapewne z czasu, gdy Z. Jasiński pracował nad medalionami Chopina i Moniuszki w Sali koncertowej Filharmonii Warszawskiej (ok. 1925). Jego twórczość, "oparta na solidnie opanowanym warsztacie, szła torem wyznaczonym przez tradycję szkoły monachijskiej" (SAP). Jasiński był w Monachium uczniem A. Wagnera w latach 1885-1889. Wkrótce potem zdobywał złote medale na wystawach w Berlinie (1891), Chicago (1893), Los Angeles (1894). Wiele jego prac zaginęło podczas II wojny światowej.
Rysunek kredką na papierze, 57,8 x 42,5 cm w świetle ramy. Sygnowany u dołu po prawej "ZJasiński".
Pochodzi zapewne z czasu, gdy Z. Jasiński pracował nad medalionami Chopina i Moniuszki w Sali koncertowej Filharmonii Warszawskiej (ok. 1925). Jego twórczość, "oparta na solidnie opanowanym warsztacie, szła torem wyznaczonym przez tradycję szkoły monachijskiej" (SAP). Jasiński był w Monachium uczniem A. Wagnera w latach 1885-1889. Wkrótce potem zdobywał złote medale na wystawach w Berlinie (1891), Chicago (1893), Los Angeles (1894). Wiele jego prac zaginęło podczas II wojny światowej.