Jacek Malczewski studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u W.Łuszczkiewicza i J. Matejki, następnie w paryskiej Académie des Beaux Arts u E.Lehmanna. Działał w Krakowie, dużo podróżował. W latach 1896-1921 był profesorem krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych (od roku 1900 Akademii), w latach 1912-1914 - sprawował urząd jej rektora. Był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". Brał udział w wielu wystawach, począwszy od roku 1877. Zasłynął przede wszystkim jako malarz kompozycji symbolicznych zawierających często treści historyczne. Jego płótna zaludniały bohaterowie mitologiczni, alegorie, postacie historyczne i wyimaginowane. Jego spuścizna jest niezwykle bogata. Stworzył również wiele portretów oraz autoportretów.
litografia;
57 x 42,5 cm w świetle passe-partout;
sygnowany po prawej stronie u dołu: J.Malczewski
Grafika z "Teki Stowarzyszenia Polskich Artystów Grafików", Kraków 1903 (nakład 120 egz.). Lit.: M. Grońska, "Grafika w książce, tece i albumie", Ossolineum 1994, s. 189-190, poz. 5. (il. s. 14).
Jacek Malczewski studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u W.Łuszczkiewicza i J. Matejki, następnie w paryskiej Académie des Beaux Arts u E.Lehmanna. Działał w Krakowie, dużo podróżował. W latach 1896-1921 był profesorem krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych (od roku 1900 Akademii), w latach 1912-1914 - sprawował urząd jej rektora. Był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". Brał udział w wielu wystawach, począwszy od roku 1877. Zasłynął przede wszystkim jako malarz kompozycji symbolicznych zawierających często treści historyczne. Jego płótna zaludniały bohaterowie mitologiczni, alegorie, postacie historyczne i wyimaginowane. Jego spuścizna jest niezwykle bogata. Stworzył również wiele portretów oraz autoportretów.