Jan Kauzik (Kausik), malarz, pedagog i muzeolog. Studia artystyczne rozpoczął w warszawskiej Klasie Rysunkowej, gdzie w latach 1875-81 uczył się u W. Gersona i A. Kamińskiego. Za swoje prace szkolne dwukrotnie otrzymał wyróżnienie, medal srebrny petersburskiej Akademii Sztuk Pięknych, a także, przyznane przez TZSP stypendium. W latach 1882-85 był uczniem A. Wagnera w Akademii w Monachium. Po powrocie do Warszawy został profesorem w Klasie Rysunkowej, gdzie następnie przez lata nauczał.
Od 1903 wykładał w prywatnej szkole malarstwa A. Badowskiego oraz na kursach przy Muzeum Przemysłu i Rolnictwa. Malował sceny rodzajowe, tzw. "typy charakterystyczne", portrety, krajobrazy i kompozycje religijne. Od 1883 do 1909 swoje obrazy pokazywał na wystawach w TZSP i Salonie Krywulta w Warszawie oraz w krakowskim TPSP.
Olej, płótno; 54 x 44 cm
Sygnowany p. d.: Jan Kausik | Monachium
Jan Kauzik (Kausik), malarz, pedagog i muzeolog. Studia artystyczne rozpoczął w warszawskiej Klasie Rysunkowej, gdzie w latach 1875-81 uczył się u W. Gersona i A. Kamińskiego. Za swoje prace szkolne dwukrotnie otrzymał wyróżnienie, medal srebrny petersburskiej Akademii Sztuk Pięknych, a także, przyznane przez TZSP stypendium. W latach 1882-85 był uczniem A. Wagnera w Akademii w Monachium. Po powrocie do Warszawy został profesorem w Klasie Rysunkowej, gdzie następnie przez lata nauczał.
Od 1903 wykładał w prywatnej szkole malarstwa A. Badowskiego oraz na kursach przy Muzeum Przemysłu i Rolnictwa. Malował sceny rodzajowe, tzw. "typy charakterystyczne", portrety, krajobrazy i kompozycje religijne. Od 1883 do 1909 swoje obrazy pokazywał na wystawach w TZSP i Salonie Krywulta w Warszawie oraz w krakowskim TPSP.