Studia artystyczne odbył w latach 1917-1922 w krakowskiej ASP pod kierunkiem Józefa Mehoffera. W 1923 wyjechał do Paryża by doskonalić swój warsztat malarski w Académie Ranson u Maurice Denisa. Uczęszczał też do pracowni G.L. Jaunesa i Jules Zingga. Po powrocie do kraju wstąpił do Zrzeszenia Artystów Plastyków "Zwornik", ugrupowania reprezentującego nurt kolorystyczny. Znany był jako krytyk sztuki, konserwator i twórca polichromii. Zakres tematyczny jego malarstwa obejmował kompozycje symboliczne, portrety i pejzaże. Oferowany portret młodej dziewczyny stanowi dowód na wirtuozerię formalną artysty. Malowany długimi pociągnięciami pędzla, utrzymany w wąskiej gamie brązów i żółcieni stanowi zarazem świetne studium psychologiczne modelki. Sposób ujęcia portretowanej, usytuowani jej w pracownianym wnętrzu, jej strój i typ urody sprawiają, że portret ten zawisnąć mógłby w galerii arcydzieł polskiego malarstwa okresu międzywojnia, np. w sąsiedztwie obrazów Wojciecha Weissa lub Fryderyka Pautscha.