OPIS PRACY: Portret przedstawia dziewczynkę z zaprzyjaźnionej z Witkacym, związanej ze środowiskiem zakopiańskim rodziny lekarskiej Totwenów – malowany wielokrotnie przez artystę Stefan Totwen był laryngologiem, który leczył problemy malarza z zatokami. Prezentowany wizerunek wykonany został w nie do końca właściwym portretom dziecięcym typie E (częstszy był w takich przypadkach typ B + E), który stanowi autorski wynik interpretacji psychologicznej pozującego Witkacemu modela. Artysta ukazał dziewczynkę w eleganckim stroju z apaszką, jako siedzącą za stołem, na którym znajduje się częsty w witkacowskich wizerunkach dziecięcych talerz z owocami. Tło malowane jest boczną krawędzią pastelu, a miętowa, jasna aura otaczająca postać dziewczynki podkreśla czystość i siłę jej charakteru. Stonowana, wąska kolorystyka i wyważona kreska sprawiają, że portret zahacza wręcz o typ wizerunku reprezentacyjnego.
Portret dziewczynki z rodziny Totwenów, 1932
pastel, papier, 64 x 48 cm,
sygn. i dat. l.d.: "Witkacy 1932 V | NN+ | NJM 5", p.śr.: “T.E”, papier z filigranem TIZIAN (p.g.).
Praca jest oprawiona.
OPIS PRACY: Portret przedstawia dziewczynkę z zaprzyjaźnionej z Witkacym, związanej ze środowiskiem zakopiańskim rodziny lekarskiej Totwenów – malowany wielokrotnie przez artystę Stefan Totwen był laryngologiem, który leczył problemy malarza z zatokami. Prezentowany wizerunek wykonany został w nie do końca właściwym portretom dziecięcym typie E (częstszy był w takich przypadkach typ B + E), który stanowi autorski wynik interpretacji psychologicznej pozującego Witkacemu modela. Artysta ukazał dziewczynkę w eleganckim stroju z apaszką, jako siedzącą za stołem, na którym znajduje się częsty w witkacowskich wizerunkach dziecięcych talerz z owocami. Tło malowane jest boczną krawędzią pastelu, a miętowa, jasna aura otaczająca postać dziewczynki podkreśla czystość i siłę jej charakteru. Stonowana, wąska kolorystyka i wyważona kreska sprawiają, że portret zahacza wręcz o typ wizerunku reprezentacyjnego.