Marceli Maszkowski, syn malarza Jana, brat malarza Karola i muzyka Rafała, stryj Karola Zyndrama, uczył się malarstwa u swojego ojca, a od 1855 roku w akademii wiedeńskiej. Kontynuował studia w Monachium - malarstwa u W. Kaulbacha, K. von Piloty`ego i M. von Schwinda, rzeźby - u M. Wiedemanna. Utrzymywał ożywione kontakty z A. Grottgerem, J. Matejką, A. Gryglewskim. Od 1859 roku w Lipsku i w Dreźnie zajmował się przygotowywaniem szkiców rysunkowych do przyszłych obrazów oraz ilustratorstwem. W 1860 roku wrócił do kraju, w rok później wyjechał do Włoch. Jego twórczość zamyka się w czasie zaledwie 12 lat. Opiekunowie, protektorzy i nauczyciele przepowiadali mu wielkie osiągnięcia artystyczne. Preferował rysunek jako technikę, w której najlepiej jaśniał jego talent. Najwyżej dzisiaj oceniane są jego ołówkowe wizerunki, niewielkie w formacie, które podziwia się za subtelność kreski i wnikliwość obserwacji modela. Zachowało się niewiele dzieł, są to głównie prace rysunkowe ołówkiem, akwarele i jedynie kilka prac olejnych - dzisiaj w Muzeum Narodowym w Krakowie i w Lwowskiej Galerii Obrazów.