Portrety, obok aktów, pejzaży i kompozycji symbolicznych, stanowią główny temat prac Weissa, od 1910 r. profesora krakowskiej ASP, później trzykrotnego jej rektora. Jego twórczość charakteryzowała się ciągłą ewolucją, ulegając m.in. wpływom impresjonizmu, ekspresjonizmu i symbolizmu. Niniejszy obraz zaliczyć należy do obecnego w oeuvre artysty nurtu realistycznego. Równocześnie widoczny jest w tym portrecie miękki sposób malowania, stosowany od około 1915 r. Portrety i autoportrety Weissa posiadają w swoich zbiorach m.in. Muzea Narodowe w Krakowie i Warszawie.