Studia artystyczne odbył w krakowskiej SSP w l. 1895-1899 pod kierunkiem F. Cynka, J. Malczewskiego, J. Unierzyskiego i J. Stanisławskiego. W okresie 1899-1901 doskonalił swe warsztatowe umiejętności w paryskiej Ecole des Beaux-Arts u J. L. Gérôme`a. Od 1901 kontynuował naukę w macierzystej uczelni w pracowni L. Wyczółkowskiego. Należał do Towarzystwa Artystów Czeskich "Manes" i Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". Był współzałożycielem "Grupy Pięciu" i "Grupy Zero". Prezentowany portret dziecka można zaliczyć do najlepszych wizerunków namalowanych przez artystę w latach 1907-1910, w okresie, w którym intensywnie chłonął normy młodopolskiej ideologii i pozostawał pod przemożnym wpływem symbolistycznej sztuki Malczewskiego. Kolorystyczna intensywność portretu, plastyczność modelunku główki dziecka i bezbłędny rysunek opisujący rysy twarzy porównywalne są z tak dobrze znanymi pracami Hofmana, jak "Madonna z Dzieciątkiem i św. Janem" (1909, Muzeum Narodowe w Poznaniu) czy "Koncert" (1910; Muzeum Narodowe w Krakowie). Mocny trójdźwięk błękitu, czerwieni i brązu oraz błękitne cienie śmiało rzucone na krągłą twarzyczkę pogłębiają liryczny nastrój i aurę melancholii ewokowaną przez wizerunek.
olej, tektura,
23 x 23
sygn. l. g. monogramem wiązanym VH
Studia artystyczne odbył w krakowskiej SSP w l. 1895-1899 pod kierunkiem F. Cynka, J. Malczewskiego, J. Unierzyskiego i J. Stanisławskiego. W okresie 1899-1901 doskonalił swe warsztatowe umiejętności w paryskiej Ecole des Beaux-Arts u J. L. Gérôme`a. Od 1901 kontynuował naukę w macierzystej uczelni w pracowni L. Wyczółkowskiego. Należał do Towarzystwa Artystów Czeskich "Manes" i Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". Był współzałożycielem "Grupy Pięciu" i "Grupy Zero". Prezentowany portret dziecka można zaliczyć do najlepszych wizerunków namalowanych przez artystę w latach 1907-1910, w okresie, w którym intensywnie chłonął normy młodopolskiej ideologii i pozostawał pod przemożnym wpływem symbolistycznej sztuki Malczewskiego. Kolorystyczna intensywność portretu, plastyczność modelunku główki dziecka i bezbłędny rysunek opisujący rysy twarzy porównywalne są z tak dobrze znanymi pracami Hofmana, jak "Madonna z Dzieciątkiem i św. Janem" (1909, Muzeum Narodowe w Poznaniu) czy "Koncert" (1910; Muzeum Narodowe w Krakowie). Mocny trójdźwięk błękitu, czerwieni i brązu oraz błękitne cienie śmiało rzucone na krągłą twarzyczkę pogłębiają liryczny nastrój i aurę melancholii ewokowaną przez wizerunek.