Pastel posiada ekspertyzę prof. A.Ryszkiewicza
Marie Louise Elisabeth Vigée-Lebrun była córką profesora malarstwa w paryskiej Akademii św. Łukasza. Jej nauczycielami byli Davesne i Doyen de Briard, korzystała także z porad Josepha Verneta i Greuse`a. Została przyjęta jako członek Akademii Św. Łukasza w 1774. Poślubiła handlarza obrazów Jean Baptiste Le Brun, z którym miała córeczkę. Jej pędzla Portret królowej Marii Antoniny z różą w dłoni z 1779 zyskał jej sławę i poparcie królowej. Odbyła podróż do Holandii w1782. Była autorką kompozycji alegorycznych Pokój prowadzący Obfitość, Junona pożyczająca pasek od Wenus, Wenus pętająca skrzydła Amorowi - ale przede wszystkim doskonałą portrecistką francuskiej i europejskiej arystokracji. Swoje obrazy posyłała na Salony paryskie. W 1789 uciekając przed rewolucją wyjechała do Włoch, była w Turynie, Rzymie, Neapolu. W latach 1793-94 przebywała w Wiedniu, gdzie rozwiodła się i via Praga, Drezno, Berlin przybyła do Petersburga, tam mieszkała 6 lat. Do Paryża wróciła w 1802, i raz jeszcze wyjechała do Londynu.
Wizerunki jej autorstwa odznaczają się niezwykłym wdziękiem jakim obdarza ona osoby portretowane, lekkością i finezją rysunku oraz stonowanym kolorytem.
PORTRET DAMY W SUKNI A LA TURQUE, XVIII/XIX
pastel, papier naklejony na tekturę 31 x 25,5 cm , owal
sygn. po prawej, na wysokości ramienia, beżowym pastelem: V.Lebrun
obraz przypisywany artystce
Pastel posiada ekspertyzę prof. A.Ryszkiewicza
Marie Louise Elisabeth Vigée-Lebrun była córką profesora malarstwa w paryskiej Akademii św. Łukasza. Jej nauczycielami byli Davesne i Doyen de Briard, korzystała także z porad Josepha Verneta i Greuse`a. Została przyjęta jako członek Akademii Św. Łukasza w 1774. Poślubiła handlarza obrazów Jean Baptiste Le Brun, z którym miała córeczkę. Jej pędzla Portret królowej Marii Antoniny z różą w dłoni z 1779 zyskał jej sławę i poparcie królowej. Odbyła podróż do Holandii w1782. Była autorką kompozycji alegorycznych Pokój prowadzący Obfitość, Junona pożyczająca pasek od Wenus, Wenus pętająca skrzydła Amorowi - ale przede wszystkim doskonałą portrecistką francuskiej i europejskiej arystokracji. Swoje obrazy posyłała na Salony paryskie. W 1789 uciekając przed rewolucją wyjechała do Włoch, była w Turynie, Rzymie, Neapolu. W latach 1793-94 przebywała w Wiedniu, gdzie rozwiodła się i via Praga, Drezno, Berlin przybyła do Petersburga, tam mieszkała 6 lat. Do Paryża wróciła w 1802, i raz jeszcze wyjechała do Londynu.
Wizerunki jej autorstwa odznaczają się niezwykłym wdziękiem jakim obdarza ona osoby portretowane, lekkością i finezją rysunku oraz stonowanym kolorytem.