Jeden z najwybitniejszych polskich malarzy i rysowników przełomu XVIII i XIX wieku, reprezentant zapoczątkowanego przez Jana Piotra Norblina nurtu realizmu i prekursor romantyzmu w Polsce i Rosji. W 1809 został przyjęty w poczet członków petersburskiej Akademii Sztuk Pięknych; od 1819 należał do krakowskiego Towarzystwa Naukowego. Zakres tematyczny jego twórczości obejmował sceny historyczne, batalistyczne i rodzajowe, portrety i pejzaże. Malował dynamicznie, stosując pod wpływem Rembrandta mocne efekty światłocieniowe. W portretach ukazywał typy polskiej szlachty z prowincji, rosyjskich chłopów i urzędników, ludów wschodu, często wprowadzając elementy karykatury.
Oferowany obraz to dzieło klasy muzealnej.
Olej, tektura;
34 x 25,5 cm
Sygn. l.d. 18 AO 14
Obraz wystawiany:
Malarstwo polskie w kolekcji Ewy i Wojciecha Fibaków, Muzeum Narodowe w Warszawie; 23 maja - 9 sierpnia 1992 r.; Malarstwo polskie w kolekcji Ewy i Wojciecha Fibaków, Muzeum Narodowe w Poznaniu; 22 sierpnia ? 25 października 1992 r.
Reprodukowany : -Malarstwo polskie w kolekcji Ewy i Wojciecha Fibaków, WAiF ? Auriga, Warszawa 1992, il. i opis s.4,5
Pochodzenie: W. Poznańska, Montreal, 1979
Kolekcja Ewy i Wojciecha Fibaków
Jeden z najwybitniejszych polskich malarzy i rysowników przełomu XVIII i XIX wieku, reprezentant zapoczątkowanego przez Jana Piotra Norblina nurtu realizmu i prekursor romantyzmu w Polsce i Rosji. W 1809 został przyjęty w poczet członków petersburskiej Akademii Sztuk Pięknych; od 1819 należał do krakowskiego Towarzystwa Naukowego. Zakres tematyczny jego twórczości obejmował sceny historyczne, batalistyczne i rodzajowe, portrety i pejzaże. Malował dynamicznie, stosując pod wpływem Rembrandta mocne efekty światłocieniowe. W portretach ukazywał typy polskiej szlachty z prowincji, rosyjskich chłopów i urzędników, ludów wschodu, często wprowadzając elementy karykatury.
Oferowany obraz to dzieło klasy muzealnej.