Konstanty Brunicki, baron, właściciel dóbr Humaniec w powiecie lwowskim, w swoim mieszkaniu we Lwowie posiadał bibliotekę historyczno- literacką oraz znaczny zbiór porcelany i szkła (por. E. Chwalewik, Zbiory polskie. Archiwa, biblioteki, gabinety, galerie, muzea i inne zbiory pamiątek przeszłości w ojczyźnie i na obczyźnie w porządku alfabetycznym według miejscowości ułożone, Warszawa, Kraków 1927, T. I s. 423, T. II, s. 552). W jego kolekcji znajdowało się również, poza prezentowanym portretem, kilka innych obrazów pędzla Jacka Malczewskiego np. Portret Ludwika Żeleńskiego, Chrystus i Samarytanka (por.: Katalog wystawy jubileuszowej Jacka Malczewskiego, Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych, Lwów 1926 s. 26, poz. kat. 69, s. 27, poz. kat. 70, s. 40, poz. kat 153 i 154; A. Heydel, Jacek Malczewski. Człowiek i artysta, Kraków 1933, s. 242 [nie numerowana] poz. 110, il. 110 na s. 230).
Jacek Malczewski był najwybitniejszym przedstawicielem polskiego malarstwa symbolicznego. Uczeń Jana Matejki w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (1872-75 i 1877-79) i E. Lehmana w paryskiej École des Beaux-Arts (1876-77) stale mieszkał i pracował w Krakowie. W l. 1896-1922 był profesorem malarstwa w tamtejszej Szkole Sztuk Pięknych (od 1900 r. Akademii). Wiele podróżował- wziął udział w ekspedycji archeologicznej K. Lanckorńskiego do Azji Mniejszej (1884-85), wyjeżdżał do Monachium, kilkakrotnie do Włoch i do Wiednia. Należał do Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka i do Grupy Zero. Pozostawił po sobie bogatą spuściznę artystyczną; począwszy od realistycznych obrazów przedstawiających popowstaniowe losy Polaków na Syberii po fantastyczno-baśniowe, biblijne i symboliczno-alegoryczne kompozycje, często splecione z wątkami patriotycznymi. Ponadto malował wiele portretów, autoportretów i pejzaży.
Olej, tektura. 87 x 71 cm
Sygn. l. d.: J Malczewski 1908 12/11
Konstanty Brunicki, baron, właściciel dóbr Humaniec w powiecie lwowskim, w swoim mieszkaniu we Lwowie posiadał bibliotekę historyczno- literacką oraz znaczny zbiór porcelany i szkła (por. E. Chwalewik, Zbiory polskie. Archiwa, biblioteki, gabinety, galerie, muzea i inne zbiory pamiątek przeszłości w ojczyźnie i na obczyźnie w porządku alfabetycznym według miejscowości ułożone, Warszawa, Kraków 1927, T. I s. 423, T. II, s. 552). W jego kolekcji znajdowało się również, poza prezentowanym portretem, kilka innych obrazów pędzla Jacka Malczewskiego np. Portret Ludwika Żeleńskiego, Chrystus i Samarytanka (por.: Katalog wystawy jubileuszowej Jacka Malczewskiego, Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych, Lwów 1926 s. 26, poz. kat. 69, s. 27, poz. kat. 70, s. 40, poz. kat 153 i 154; A. Heydel, Jacek Malczewski. Człowiek i artysta, Kraków 1933, s. 242 [nie numerowana] poz. 110, il. 110 na s. 230).
Jacek Malczewski był najwybitniejszym przedstawicielem polskiego malarstwa symbolicznego. Uczeń Jana Matejki w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (1872-75 i 1877-79) i E. Lehmana w paryskiej École des Beaux-Arts (1876-77) stale mieszkał i pracował w Krakowie. W l. 1896-1922 był profesorem malarstwa w tamtejszej Szkole Sztuk Pięknych (od 1900 r. Akademii). Wiele podróżował- wziął udział w ekspedycji archeologicznej K. Lanckorńskiego do Azji Mniejszej (1884-85), wyjeżdżał do Monachium, kilkakrotnie do Włoch i do Wiednia. Należał do Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka i do Grupy Zero. Pozostawił po sobie bogatą spuściznę artystyczną; począwszy od realistycznych obrazów przedstawiających popowstaniowe losy Polaków na Syberii po fantastyczno-baśniowe, biblijne i symboliczno-alegoryczne kompozycje, często splecione z wątkami patriotycznymi. Ponadto malował wiele portretów, autoportretów i pejzaży.