Portret, namalowany przez Witkacego w roku 1937 przedstawia - szesnastoletnią wówczas - Barbarę Mikucką, córkę Zofii de domo Jakubowskiej, 1o voto Mikuckiej, 2o voto Malczewskiej, żony i towarzyszki życia Rafała Malczewskiego. Barbara Mikucka dzieciństwo i wczesną młodość spędziła w Zakopanem. Po latach wspominała Witkacego, tak zabawnie "straszącego" dzieci, że rozbawione wołały: "Witkacy, zrób tak jeszcze raz!". Pamiętała również słowa matki: "Idź do Witkacego, będzie cię malował!"
Namalował portret skupionej, poważnej dziewczyny, zbyt nawet poważnej jak na swoje szesnaście lat. Co ciekawe, w napisach umieszczonych na obrazie zupełnie pominął informację o rodzaju portretu, czyli "typie", określającym i klasyfikującym wizerunek. Dodatkowym komentarzem - "ostatni dzień września" - opatrzył natomiast wpisaną przy sygnaturze datą dzienną "1937 30 IX". Pozostałe adnotacje "NP" i "NΠ" informują, że artysta powstrzymał się od palenia papierosów, nie pił alkoholu, ale - według zapisu "F BZ" - palił fajkę bez zaciągania.
Portret Barbary Mikuckiej przez lata przechowywany w zbiorach rodzinnych i nieznany badaczom twórczości S. I. Witkiewicza, został niejako "odkryty" i po raz pierwszy opublikowany przez dr Annę Żakiewicz, autorkę licznych prac o artyście.
Obraz opisany i reprodukowany:
- A. Żakiewicz, Demon Zakopanego i zakopiański chochlik - groteska i dramat w twórczości Stanisława Ignacego Witkiewicza i Rafała Malczewskiego, [w:] Zakopane w czasach Rafała Malczewskiego [pod red. D. Folgi Januszewskiej i T. Jabłońskiej], T. 2, Wyd. BOSZ Olszanica 2006, s. 40, il. na s. 39.
PORTRET BARBARY MIKUCKIEJ, 30 IX 1937
pastel, papier beżowy
68 x 48 cm (w świetle oprawy)
sygn. u dołu: Witkacy | 1937 30 IX | ostatni wrześniowy NP | NΠ + (FBZ)
na odwrocie oprawy stempel pracowni ramiarskiej w Montrealu
Proweniencja:
Kanada, kolekcja rodziny Zofii-Mikuckiej-Malczewskiej, żony Rafała Malczewskiego.
* opłata organizacyjna w wys. 26%
Portret, namalowany przez Witkacego w roku 1937 przedstawia - szesnastoletnią wówczas - Barbarę Mikucką, córkę Zofii de domo Jakubowskiej, 1o voto Mikuckiej, 2o voto Malczewskiej, żony i towarzyszki życia Rafała Malczewskiego. Barbara Mikucka dzieciństwo i wczesną młodość spędziła w Zakopanem. Po latach wspominała Witkacego, tak zabawnie "straszącego" dzieci, że rozbawione wołały: "Witkacy, zrób tak jeszcze raz!". Pamiętała również słowa matki: "Idź do Witkacego, będzie cię malował!"
Namalował portret skupionej, poważnej dziewczyny, zbyt nawet poważnej jak na swoje szesnaście lat. Co ciekawe, w napisach umieszczonych na obrazie zupełnie pominął informację o rodzaju portretu, czyli "typie", określającym i klasyfikującym wizerunek. Dodatkowym komentarzem - "ostatni dzień września" - opatrzył natomiast wpisaną przy sygnaturze datą dzienną "1937 30 IX". Pozostałe adnotacje "NP" i "NΠ" informują, że artysta powstrzymał się od palenia papierosów, nie pił alkoholu, ale - według zapisu "F BZ" - palił fajkę bez zaciągania.
Portret Barbary Mikuckiej przez lata przechowywany w zbiorach rodzinnych i nieznany badaczom twórczości S. I. Witkiewicza, został niejako "odkryty" i po raz pierwszy opublikowany przez dr Annę Żakiewicz, autorkę licznych prac o artyście.
Obraz opisany i reprodukowany:
- A. Żakiewicz, Demon Zakopanego i zakopiański chochlik - groteska i dramat w twórczości Stanisława Ignacego Witkiewicza i Rafała Malczewskiego, [w:] Zakopane w czasach Rafała Malczewskiego [pod red. D. Folgi Januszewskiej i T. Jabłońskiej], T. 2, Wyd. BOSZ Olszanica 2006, s. 40, il. na s. 39.