Pochodzenie: dawna własność Adama Raczkowskiego (1939-1988) w Częstochowie. W roku 1974 sprzedany w Desie, następnie własność prywatna.

Obraz wymieniony:
- Stanisław Ignacy Witkiewicz 1885-1939. Katalog dzieł malarskich, oprac. I. Jakimowicz przy współpracy A. Żakiewicz, Muzeum Narodowe, Warszawa 1990, s. 135, nr kat. I 1923 (tu jako: Arystarch Lonczenko; własność prywatna).

W kwietniu 1935 r. artysta przebywał w Zakopanem, przeżywając kryzys z powodu kolejnego (jednego z wielu) zerwania z Czesławą Oknińską. Nie przeszkadzało mu to jednak realizować dużej ilości zamówień portretowych, co było podstawą jego utrzymania.

Portret majora Arystarcha Laszenki w mundurze wykonany w kwietniu 1935 roku został zakwalifikowany do typu B i zgodnie z Regulaminem Firmy Portretowej, jest „charakterystyczny, jednak bez cienia karykatury [...] Stosunek do modela obiektywny“. Twarz mężczyzny jest starannie opracowana, mundur został potraktowany bardziej szkicowo, jednak z uwzględnieniem istotnych dlań detali - oficerskich aplikacji na kołnierzu oraz dystynkcji majora na pagonach.
Adnotacje przy sygnaturze informują, że w dniu wykonania portretu Witkacy nie palił papierosów (skrót NP) i nie pił alkoholu (skrót NTI ).
Według ekspertyzy dr Anny Żakiewicz

67
Stanisław Ignacy Witkiewicz WITKACY (1885 Warszawa -1939 Jeziory na Polesiu)

PORTRET ARYSTARCHA LASZENKO, MAJORA WP, kwiecień 1935

pastel, papier beżowy
65 x 50,5 cm
sygn. wzdłuż dolnej krawędzi: Ign Witkiewicz 1935 | IV | (T. B) | NP NTI
W prawym górnym rogu - „odwrotnie“ w stosunku do kompozycji - wpisana ołówkiem liczba: 691.

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Pochodzenie: dawna własność Adama Raczkowskiego (1939-1988) w Częstochowie. W roku 1974 sprzedany w Desie, następnie własność prywatna.

Obraz wymieniony:
- Stanisław Ignacy Witkiewicz 1885-1939. Katalog dzieł malarskich, oprac. I. Jakimowicz przy współpracy A. Żakiewicz, Muzeum Narodowe, Warszawa 1990, s. 135, nr kat. I 1923 (tu jako: Arystarch Lonczenko; własność prywatna).

W kwietniu 1935 r. artysta przebywał w Zakopanem, przeżywając kryzys z powodu kolejnego (jednego z wielu) zerwania z Czesławą Oknińską. Nie przeszkadzało mu to jednak realizować dużej ilości zamówień portretowych, co było podstawą jego utrzymania.

Portret majora Arystarcha Laszenki w mundurze wykonany w kwietniu 1935 roku został zakwalifikowany do typu B i zgodnie z Regulaminem Firmy Portretowej, jest „charakterystyczny, jednak bez cienia karykatury [...] Stosunek do modela obiektywny“. Twarz mężczyzny jest starannie opracowana, mundur został potraktowany bardziej szkicowo, jednak z uwzględnieniem istotnych dlań detali - oficerskich aplikacji na kołnierzu oraz dystynkcji majora na pagonach.
Adnotacje przy sygnaturze informują, że w dniu wykonania portretu Witkacy nie palił papierosów (skrót NP) i nie pił alkoholu (skrót NTI ).
Według ekspertyzy dr Anny Żakiewicz