Sportretowaną damą w złotym szalu może być ulubiona rudowłosa modelka artysty, Ama Zakrzewska. Jej twarz pojawia się, m.in. na plakatach anonsujących kolejne wystawy Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka“. Prezentowany portret posłużył zapewne artyście za wzór do wykonanego w 1903 r. plakatu VII Wystawy „Sztuki“ (obok).
Tak o Amie Zakrzewskiej, a dokładnie o Annie Teresie Zakrzewskiej pisze Urszula Kozakowska-Zaucha: Wzmianki o niej i jej siostrze Nacie zamieszcza w swoim eseju „Z dogmatem“ Tadeusz Boy Żeleński, cytując wierszyk zapisany na wachlarzu jednej z sióstr: „Ładna Nata, ładna Ama, ale najpiękniejsza mama“. Ustnym dopełnieniem wierszyka była jego szeptana w Krakowie parafraza „Biedna Ama, biedna Nata, ale najbiedniejszy tata“. Piękną Amą była Anna Teresa Zakrzewska, która w 1903 roku wyszła za mąż za włoskiego arystokratę z Sycylii Alessandro Tascę (1874-1943), który ze względu na swoje socjalistyczne zamiłowania zwany był „czerwonym księciem“. Był on również wujem słynnego pisarza Giuseppe Tomasi di Lampedusa, autora „Lamparta“.