PROWENIENCJA:
- kolekcja prywatna
- kolekcja Andrzeja Miączyńskiego

OPIS PRACY:
Maurycy Gottlieb poza najwyżej cenionym w dobie akademizmu malarstwem historycznym zajmował się również sztuką psychologicznego portretu. Prezentowany obraz stanowi studium do „Portretu aktora” znajdującego się obecnie w kolekcji Instytutu Naukowego im. Chaima Weizmanna w Rehovot w Izraelu, jednak jego poziom dopracowania oraz wysokie walory artystyczne czynią z niego wspaniałe, samodzielne dzieło. Praca przedstawia popiersie mężczyzny ubranego w ciemny kaftan, spod którego wystaje biały kołnierzyk koszuli. Twarz sportretowanego jest poważna, a głęboko modelowane światłocieniem oczy wpatrzone są w dół. Głowę modela nakrywa kapelusz w typie bikornu. Kolorystyka dzieła jest wąska, dominują w niej odcienie brązu, w których stapia się tło i strój mężczyzny. Ciepłe światło pada punktowo na znakomicie oddaną, malowaną impastowo twarz z wyraźnie zaznaczonymi kośćmi policzkowymi oraz delikatnym zarostem. Praca wpisuje się w ogólną stylistykę malarstwa portretowego Maurycego Gottlieba z lat 1876-1879, w którym widoczna jest silna inspiracja barokową sztuką Niderlandów i Hiszpanii. Artysta najczęściej ujmował popiersia ubranych w ciemne stroje postaci ukazywanych na neutralnym, zwykle stonowanym tle, skupiając się przede wszystkim na opracowaniu modelowanych ciepłym, sztucznym światłem twarzy. Głównym celem artysty było uchwycenie wewnętrznej psychologii modela.
„Portret aktora - studium” można porównać z innymi dziełami Maurycego Gottlieba z tego okresu, np. z „Autoportretem” znajdującym się obecnie w zbiorach Muzeum Narodowego w Kielcach lub też z „Portretem szlachcica z Podola” z kolekcji Instytutu Naukowego im. Chaima Weizmanna w Rehovot. Zwłaszcza wspomniany portret własny wykazuje daleko idące podobieństwa w szkicowym opracowaniu lica obrazu, impastowym traktowaniu niektórych partii oraz w tajemniczym, pełnym niedopowiedzeń wyrazie.

04
Maurycy GOTTLIEB (1856-1879)

Portret aktora – studium, 1878

olej, płótno, 47,5 x 36,5 cm
Obraz reprodukowany w publikacji Jerzego Malinowskiego Maurycy Gottlieb, Warszawa 1997, s. 39.

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

PROWENIENCJA:
- kolekcja prywatna
- kolekcja Andrzeja Miączyńskiego

OPIS PRACY:
Maurycy Gottlieb poza najwyżej cenionym w dobie akademizmu malarstwem historycznym zajmował się również sztuką psychologicznego portretu. Prezentowany obraz stanowi studium do „Portretu aktora” znajdującego się obecnie w kolekcji Instytutu Naukowego im. Chaima Weizmanna w Rehovot w Izraelu, jednak jego poziom dopracowania oraz wysokie walory artystyczne czynią z niego wspaniałe, samodzielne dzieło. Praca przedstawia popiersie mężczyzny ubranego w ciemny kaftan, spod którego wystaje biały kołnierzyk koszuli. Twarz sportretowanego jest poważna, a głęboko modelowane światłocieniem oczy wpatrzone są w dół. Głowę modela nakrywa kapelusz w typie bikornu. Kolorystyka dzieła jest wąska, dominują w niej odcienie brązu, w których stapia się tło i strój mężczyzny. Ciepłe światło pada punktowo na znakomicie oddaną, malowaną impastowo twarz z wyraźnie zaznaczonymi kośćmi policzkowymi oraz delikatnym zarostem. Praca wpisuje się w ogólną stylistykę malarstwa portretowego Maurycego Gottlieba z lat 1876-1879, w którym widoczna jest silna inspiracja barokową sztuką Niderlandów i Hiszpanii. Artysta najczęściej ujmował popiersia ubranych w ciemne stroje postaci ukazywanych na neutralnym, zwykle stonowanym tle, skupiając się przede wszystkim na opracowaniu modelowanych ciepłym, sztucznym światłem twarzy. Głównym celem artysty było uchwycenie wewnętrznej psychologii modela.
„Portret aktora - studium” można porównać z innymi dziełami Maurycego Gottlieba z tego okresu, np. z „Autoportretem” znajdującym się obecnie w zbiorach Muzeum Narodowego w Kielcach lub też z „Portretem szlachcica z Podola” z kolekcji Instytutu Naukowego im. Chaima Weizmanna w Rehovot. Zwłaszcza wspomniany portret własny wykazuje daleko idące podobieństwa w szkicowym opracowaniu lica obrazu, impastowym traktowaniu niektórych partii oraz w tajemniczym, pełnym niedopowiedzeń wyrazie.