Brat Antoniego, literata i malarza, a także kuzyn S. Wyspiańskiego, sam studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w latach 1905 -1911 u J. Mehoffera. Otrzymywał w tym czasie nagrody za akty i portrety. Chętnie malował sceny rodzajowe i portrety używając prostych środków artystycznych i starając się uwypuklić cechy modela. Stworzył cykle, w których ukazał malarzy, poetów, aktorów swoich czasów. Dużo wystawiał, przede wszystkim w Towarzystwie Przyjaciół sztuk Pięknych we Lwowie i w Krakowie, na przestrzeni lat 1931 - 1956. Zajmował się również grafiką, zwłaszcza litografią, i karykaturą. Jego prace znajdują się między innymi w zbiorach Muzeum Historycznego m. Krakowa i w Muzeum Narodowym w Krakowie.