Jego malarstwo wpisuje się w nurt ekspresjonizmu i kubizmu. Początkowo, w wyniku presji rodziców, rozpoczął studia inżynierskie na Politechnice Warszawskiej, jednak po trzech latach przeniósł się do Szkoły Sztuk Pięknych. W 1907 roku wyjechał do Paryża. Edukację uzupełniał tam w Académie "La Palette" pod kierunkiem Charlesa Guérina i Georgesa Desvalliéres'a. Zaledwie cztery lata po przybyciu do Francji odbyła się pierwsza indywidualna wystawa Haydena w Galerii Druet i to ona w dużym stopniu wyznaczyła początek jego artystycznej kariery.
Artysta związany był ze środowiskiem Ecole de Paris. Podczas pobytu we Francji poznał przedstawicieli kubizmu: Juana Grisa, Pablo Picasso, Jean Jacques Lipchitza i Metzingera. W trakcie okupacji hitlerowskiej przebywał we Francji, gdzie spotkał Roberta Delaunay i Samuela Becketta. Podczas II wojny światowej, pracownia Haydena została splądrowana przez Niemców, stąd wiele dzieł malarza zostało utraconych.
Artysta wielokrotnie przebywał w Bretanii (np. w Le Pouldu i Pont-Aven), gdzie również powstały jego obrazy.
W pierwszym etapie jego twórczości odnaleźć można elementy kubistycznej awangardy (lata 1916-1921), później realizmu. Na malarstwo Haydena oddziałała również twórczość Władysława Ślewińskiego i syntetyzm szkoły Pont-Aven. W stosowanej geometryzacji form, syntezie kształtów czy wykorzystywaniu zieleni i brązów (szczególnie w latach 1912-1914), widoczne są nawiązania do twórczości Cézanne'a.
Artysta tworzył pejzaże, martwe natury, portrety, a także kompozycje z postaciami aktorów i muzyków (inspiracją do ich powstania były kontakty z awangardową grupą muzyczną "les Six" i kompozytorem Erikiem Satie). W okresie między 1922 a 1953 rokiem Hayden wyraźniej skłania się ku obserwacji natury i kolorystycznej wrażliwości (malował wówczas akty inspirowane późną twórczością Renoira). Ostatnie dwadzieścia lat życia artysty to malarstwo charakteryzujące się większą prostotą i zdecydowaniem.Kompozycje artysty charakteryzują się jasnymi, żywymi kolorami i subtelnym umiarkowaniem. Malarz tworzył także litografie barwne, w których stosował uproszczone kompozycje i zrytmizowane formy.
Hayden związany był z paryską awangardą i takimi malarzami, jak P.Picasso, J.Gris, G.Severin i H.Matisse. Więzi przyjaźni łączyły go także z Beckettem.
Litografia barwna na papierze; 52 x 63 w oprawie; w św. p-p 28 x 39 cm
numer edycji l. d.: 27/100
Sygn., dat., p.d.: Hayden 1948
Proweniencja: kolekcja prywatna Kraków
Jego malarstwo wpisuje się w nurt ekspresjonizmu i kubizmu. Początkowo, w wyniku presji rodziców, rozpoczął studia inżynierskie na Politechnice Warszawskiej, jednak po trzech latach przeniósł się do Szkoły Sztuk Pięknych. W 1907 roku wyjechał do Paryża. Edukację uzupełniał tam w Académie "La Palette" pod kierunkiem Charlesa Guérina i Georgesa Desvalliéres'a. Zaledwie cztery lata po przybyciu do Francji odbyła się pierwsza indywidualna wystawa Haydena w Galerii Druet i to ona w dużym stopniu wyznaczyła początek jego artystycznej kariery.
Artysta związany był ze środowiskiem Ecole de Paris. Podczas pobytu we Francji poznał przedstawicieli kubizmu: Juana Grisa, Pablo Picasso, Jean Jacques Lipchitza i Metzingera. W trakcie okupacji hitlerowskiej przebywał we Francji, gdzie spotkał Roberta Delaunay i Samuela Becketta. Podczas II wojny światowej, pracownia Haydena została splądrowana przez Niemców, stąd wiele dzieł malarza zostało utraconych.
Artysta wielokrotnie przebywał w Bretanii (np. w Le Pouldu i Pont-Aven), gdzie również powstały jego obrazy.
W pierwszym etapie jego twórczości odnaleźć można elementy kubistycznej awangardy (lata 1916-1921), później realizmu. Na malarstwo Haydena oddziałała również twórczość Władysława Ślewińskiego i syntetyzm szkoły Pont-Aven. W stosowanej geometryzacji form, syntezie kształtów czy wykorzystywaniu zieleni i brązów (szczególnie w latach 1912-1914), widoczne są nawiązania do twórczości Cézanne'a.
Artysta tworzył pejzaże, martwe natury, portrety, a także kompozycje z postaciami aktorów i muzyków (inspiracją do ich powstania były kontakty z awangardową grupą muzyczną "les Six" i kompozytorem Erikiem Satie). W okresie między 1922 a 1953 rokiem Hayden wyraźniej skłania się ku obserwacji natury i kolorystycznej wrażliwości (malował wówczas akty inspirowane późną twórczością Renoira). Ostatnie dwadzieścia lat życia artysty to malarstwo charakteryzujące się większą prostotą i zdecydowaniem.Kompozycje artysty charakteryzują się jasnymi, żywymi kolorami i subtelnym umiarkowaniem. Malarz tworzył także litografie barwne, w których stosował uproszczone kompozycje i zrytmizowane formy.
Hayden związany był z paryską awangardą i takimi malarzami, jak P.Picasso, J.Gris, G.Severin i H.Matisse. Więzi przyjaźni łączyły go także z Beckettem.