Młodość spędził w Durbanie na wschodnim wybrzeżu Afryki Południowej, gdzie jego ojciec był konsulem holenderskim. W roku 1918, po ukończeniu gimnazjum w W?rzburgu, pracował w rolnictwie, a rok później - w biurze architektonicznym. Jego droga artystyczna rozpoczęła się w roku 1920 na Akademii w Antwerpii, gdzie studiował u profesorów Gogo i Opsomera. Po rocznym pobycie we Włoszech, aż do 1927 roku kontynuował studia na Akademii w Monachium, jako z uczeń K. Caspara.
Podczas studiów otrzymał nagrodę A. von Humboldta; był członkiem-założycielem monachijskiej "Secesji". Od roku 1949 ramach sekcji "Neue Gruppe" stale brał udział w wystawach Groüe M?nchener Kunstaustellung w monachijskim Haus der Kunst, jak również w innych miastach niemieckich.
W czasie licznych podróży odwiedził Holandię, Anglię, Francję, Włochy i Grecję. Tematy do swoich obrazów znajdował nie tylko nad holenderskimi kanałami, w Prowansji i na wyspach greckich, lecz przede wszystkim w pejzażach znad Chiemsee, gdzie się osiedlił na stałe.
Był kolorystą. Jego ekspresyjny sposób malowania dawał w efekcie płótna przesycone jasnym, migotliwym kolorytem i silnymi kontrastami świateł i cieni. Formy budował samym kolorem, bez uciekania się do pomocy konturu oddzielającego plamy barwne. Tak charakterystyczny dla niego "suchy" sposób malowania uzyskiwał dzięki zastosowaniu gruntu kredowego i rezygnacji z werniksu. Do jego najlepszych prac zalicza się przede wszystkim pejzaże, widoki miast, martwe natury - szczególnie te z kwiatami. Prace Arnolda Balwé znajdują się m.in. w zbiorach Bayerische Staatsgem?ldesammlungen i Lenbach-Haus w Monachium.
1928 r.
Olej na płótnie 68 x 85 cm
Sygnowany p.d. - "A. Balwe"
Młodość spędził w Durbanie na wschodnim wybrzeżu Afryki Południowej, gdzie jego ojciec był konsulem holenderskim. W roku 1918, po ukończeniu gimnazjum w W?rzburgu, pracował w rolnictwie, a rok później - w biurze architektonicznym. Jego droga artystyczna rozpoczęła się w roku 1920 na Akademii w Antwerpii, gdzie studiował u profesorów Gogo i Opsomera. Po rocznym pobycie we Włoszech, aż do 1927 roku kontynuował studia na Akademii w Monachium, jako z uczeń K. Caspara.
Podczas studiów otrzymał nagrodę A. von Humboldta; był członkiem-założycielem monachijskiej "Secesji". Od roku 1949 ramach sekcji "Neue Gruppe" stale brał udział w wystawach Groüe M?nchener Kunstaustellung w monachijskim Haus der Kunst, jak również w innych miastach niemieckich.
W czasie licznych podróży odwiedził Holandię, Anglię, Francję, Włochy i Grecję. Tematy do swoich obrazów znajdował nie tylko nad holenderskimi kanałami, w Prowansji i na wyspach greckich, lecz przede wszystkim w pejzażach znad Chiemsee, gdzie się osiedlił na stałe.
Był kolorystą. Jego ekspresyjny sposób malowania dawał w efekcie płótna przesycone jasnym, migotliwym kolorytem i silnymi kontrastami świateł i cieni. Formy budował samym kolorem, bez uciekania się do pomocy konturu oddzielającego plamy barwne. Tak charakterystyczny dla niego "suchy" sposób malowania uzyskiwał dzięki zastosowaniu gruntu kredowego i rezygnacji z werniksu. Do jego najlepszych prac zalicza się przede wszystkim pejzaże, widoki miast, martwe natury - szczególnie te z kwiatami. Prace Arnolda Balwé znajdują się m.in. w zbiorach Bayerische Staatsgem?ldesammlungen i Lenbach-Haus w Monachium.