Polski malarz rzeźbiarz i medalier. W latach 1892-99 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu - początkowo malarstwo, od 1897 zaś rzeźbę. W 1900 wyjechał do Monachium, potem do Paryża, następnie powrócił do stolicy Austrii. Mimo wzrastającego tam uznania w 1902 zdecydował się opuścić Wiedeń na rzecz Krakowa, gdzie bawił krótko już w latach 1899-1900. Objął tu posadę wykładowcy w Państwowej Szkole Przemysłowej. Odbył podróże studyjne za granicę. W 1916 został przydzielony do Głównej Komendy Legionów jako "rzeźbiarz wojenny" i w związku z tą funkcją często przebywał w strefie przyfrontowej. Po wojnie wznowił działalność pedagogiczną w PSP, w której wykładał (od 1922 w funkcji dyrektora uczelni) do 1934. Równocześnie angażował się w życie społeczne i artystyczne kraju, m.in. w 1925 na Międzynarodowej Wystawie Sztuki Dekoracyjnej w Paryżu zorganizował w Pawilonie Polskim pokaz polskiego przemysłu artystycznego. Lata II wojny światowej spędził w Krakowie.
Olej, płótno; 37,5 x 25,5 cm
Sygnowany p.d.: J.Raszka
Polski malarz rzeźbiarz i medalier. W latach 1892-99 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu - początkowo malarstwo, od 1897 zaś rzeźbę. W 1900 wyjechał do Monachium, potem do Paryża, następnie powrócił do stolicy Austrii. Mimo wzrastającego tam uznania w 1902 zdecydował się opuścić Wiedeń na rzecz Krakowa, gdzie bawił krótko już w latach 1899-1900. Objął tu posadę wykładowcy w Państwowej Szkole Przemysłowej. Odbył podróże studyjne za granicę. W 1916 został przydzielony do Głównej Komendy Legionów jako "rzeźbiarz wojenny" i w związku z tą funkcją często przebywał w strefie przyfrontowej. Po wojnie wznowił działalność pedagogiczną w PSP, w której wykładał (od 1922 w funkcji dyrektora uczelni) do 1934. Równocześnie angażował się w życie społeczne i artystyczne kraju, m.in. w 1925 na Międzynarodowej Wystawie Sztuki Dekoracyjnej w Paryżu zorganizował w Pawilonie Polskim pokaz polskiego przemysłu artystycznego. Lata II wojny światowej spędził w Krakowie.