Obraz Wieś Popówka był prezentowany na wystawie pośmiertnej Jana Stanisławskiego, która miała miejsce w Warszawie w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w 1907. Obejmowała 50 prac artysty podarowanych przez wdowę "celem spieniężenia na rzecz domu dla uczniów ASP w Krakowie".

Jan Stanisławski po studiach matematycznych, podjął naukę malarstwa w warszawskiej Klasie Rysunkowej u W. Gersona, krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (1884-85 u W. Łuszczkiewicza) i paryskiej pracowni C. Durana (1885-88). Podróżował do Włoch, Hiszpanii, Szwajcarii, Niemiec, Austrii, Czech. Wielokrotnie wyjeżdżał na Ukrainę. Brał udział w malowaniu tła pejzażowego panoram: Berezyna (z W. Kossakiem w 1895 w Berlinie) i Golgota (z J. Styką w 1896 we Lwowie). Od 1897 mieszkał w Krakowie. W tamtejszej Szkole Sztuk Pięknych objął nowo utworzoną katedrę malarstwa pejzażowego. Był jednym z założycieli Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka, powstałego w 1897. Był pejzażystą, który wywarł ogromny wpływ na swoich uczniów, natchnął ich ideą utrwalania rodzimych krajobrazów. Malował olejno, zajmował się też litografią.

102
Jan STANISŁAWSKI (1860 - 1907)

POPÓWKA NA UKRAINIE, 1905

Olej, tektura, 24 x 32,5 cm
Sygnowany p. d. czarnym olejem: Jan Stanisławski.
Na odwrocie pieczęć: JAN STANISŁAWSKI | ZE SPUŚCIZNY |
POŚMIERTNEJ | JANINA STANISŁAWSKA [podpis czarnym atramentem], ołówkiem: POPÓWKA NA UKRAINIE | 1905

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Obraz Wieś Popówka był prezentowany na wystawie pośmiertnej Jana Stanisławskiego, która miała miejsce w Warszawie w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w 1907. Obejmowała 50 prac artysty podarowanych przez wdowę "celem spieniężenia na rzecz domu dla uczniów ASP w Krakowie".

Jan Stanisławski po studiach matematycznych, podjął naukę malarstwa w warszawskiej Klasie Rysunkowej u W. Gersona, krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (1884-85 u W. Łuszczkiewicza) i paryskiej pracowni C. Durana (1885-88). Podróżował do Włoch, Hiszpanii, Szwajcarii, Niemiec, Austrii, Czech. Wielokrotnie wyjeżdżał na Ukrainę. Brał udział w malowaniu tła pejzażowego panoram: Berezyna (z W. Kossakiem w 1895 w Berlinie) i Golgota (z J. Styką w 1896 we Lwowie). Od 1897 mieszkał w Krakowie. W tamtejszej Szkole Sztuk Pięknych objął nowo utworzoną katedrę malarstwa pejzażowego. Był jednym z założycieli Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka, powstałego w 1897. Był pejzażystą, który wywarł ogromny wpływ na swoich uczniów, natchnął ich ideą utrwalania rodzimych krajobrazów. Malował olejno, zajmował się też litografią.