Polski rzeźbiarz. Studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu. W 1855 r. osiadł w Rzymie. Wykonywał liczne dzieła na zamówienie dworu i rodziny carskiej. Zyskał wielki rozgłos. W 1862 r. został członkiem akademii sztuki w Petersburgu, w 1868 profesorem honorowy tamtejszej uczelni. W 1884 r. został członkiem honorowym poznańskiego towarzystwa Przyjaciół Nauk. Tworzył rzeźby o tematyce antycznej, mitologicznej, alegorycznej, religijnej (posąg Jezusa błogosławiącego - kościół Wszystkich Świętych, Warszawa), portrety, popiersia oraz pomniki nagrobne. jego prace cechuje wielka wirtuozeria techniczna, salonowy wdzięk i biegłości w rozstrzyganiu z powodzeniem nader trudnych układów kompozycyjnych (monumentalna Ucieczka z Pompei). Był ważną postacią w kręgu rzymskiej Polonii Artystycznej. W jego pracowni odbywały się spotkania artystów polskich. Do przyjaciół artysty należeli m.in Aleksander Gierymski i Antoni Madeyjski.
Brąz, wys. 20 cm
Sygnowany: VBrodzki | 1880.
Polski rzeźbiarz. Studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu. W 1855 r. osiadł w Rzymie. Wykonywał liczne dzieła na zamówienie dworu i rodziny carskiej. Zyskał wielki rozgłos. W 1862 r. został członkiem akademii sztuki w Petersburgu, w 1868 profesorem honorowy tamtejszej uczelni. W 1884 r. został członkiem honorowym poznańskiego towarzystwa Przyjaciół Nauk. Tworzył rzeźby o tematyce antycznej, mitologicznej, alegorycznej, religijnej (posąg Jezusa błogosławiącego - kościół Wszystkich Świętych, Warszawa), portrety, popiersia oraz pomniki nagrobne. jego prace cechuje wielka wirtuozeria techniczna, salonowy wdzięk i biegłości w rozstrzyganiu z powodzeniem nader trudnych układów kompozycyjnych (monumentalna Ucieczka z Pompei). Był ważną postacią w kręgu rzymskiej Polonii Artystycznej. W jego pracowni odbywały się spotkania artystów polskich. Do przyjaciół artysty należeli m.in Aleksander Gierymski i Antoni Madeyjski.