Popiersie brodatego mężczyzny z głową lekko zwróconą w lewo. Podstawa ze szpulowym, krótkim trzonem, profilowana, wysklepiona, na oktogonalnej plincie. Z tyłu nieczytelna sygnatura: „G. Pollice 1869”.
Niewielka gabinetowa rzeźba służąca zapewne jako przycisk na biurko.
Domeną rzeźbiarza były powtórzenia antycznych rzeźb.
W 1754 odkryto rzeźbę, obecnie przechowywaną w Muzeum Archeologicznym w Neapolu, którą uznano za portret Seneki Młodszego - filozofa, nauczyciela Nerona. Liczne repliki i kopie spopularyzowały ten wizerunek w rozmaitych wersjach; w antykwarycznym języku zwany jest „Pseudo- Seneka”, jako że uczeni nie dopatrzyli się ostatecznie podobieństwa do filozofa i skłonni są raczej w portrecie tym widzieć innych starożytnych: Hezjoda, Kallimacha, Arystofanesa lub Eurypidesa.
Popiersie brodatego mężczyzny z głową lekko zwróconą w lewo. Podstawa ze szpulowym, krótkim trzonem, profilowana, wysklepiona, na oktogonalnej plincie. Z tyłu nieczytelna sygnatura: „G. Pollice 1869”.
Niewielka gabinetowa rzeźba służąca zapewne jako przycisk na biurko.
Domeną rzeźbiarza były powtórzenia antycznych rzeźb.
W 1754 odkryto rzeźbę, obecnie przechowywaną w Muzeum Archeologicznym w Neapolu, którą uznano za portret Seneki Młodszego - filozofa, nauczyciela Nerona. Liczne repliki i kopie spopularyzowały ten wizerunek w rozmaitych wersjach; w antykwarycznym języku zwany jest „Pseudo- Seneka”, jako że uczeni nie dopatrzyli się ostatecznie podobieństwa do filozofa i skłonni są raczej w portrecie tym widzieć innych starożytnych: Hezjoda, Kallimacha, Arystofanesa lub Eurypidesa.