Malarz rodzinnego Krakowa. Tu w latach 1869-1975 kształcił się w Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Władysława Łuszczkiewicza i Jana Matejki. Studia kontynuował w Wiedniu, a przez krótki czas także w Akademii monachijskiej u Otto Seitza. Już w początkach swej twórczości zajął się malarstwem wedutowym. Wyjeżdżał do Wenecji, Pragi, Wiednia, Rapperswillu, Norymbergi, Magdeburga malując widoki architektury tych miast. Jego ulubioną, najczęściej stosowaną i mistrzowsko opanowaną techniką była akwarela, ale malował także olejno i pastelami. Najliczniejszą grupę jego dzieł stanowią widoki Krakowa. Malował też widoki z innych miast Polski - Lwowa, Poznania, Warszawy. W 1886 wspólnie z Juliuszem Kossakiem namalował cykl 24 akwarel, które następnie ukazały się w tece graficznej jako "Klejnoty m. Krakowa". W latach późniejszych powstały jeszcze cykle akwarel "Kościół Mariacki w Krakowie" (1892), "Wawel przeszłości skarbnica, siedziba Piastów i Jagiellonów" (1910), "Kraków Legiony" (1915-1917), malowane tym razem we współpracy z Wojciechem Kossakiem. Od 1875 r. regularnie wystawiał w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie. Brał też udział w wystawach w Warszawie, m.in. w Zachęcie i w Salonie Krywulta.
Akwarela, papier, 30 x 22 cm
Sygnowany p.d.: Tondos
Ekspertyza Leszka Ludwikowskiego z 1973 r.
Malarz rodzinnego Krakowa. Tu w latach 1869-1975 kształcił się w Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Władysława Łuszczkiewicza i Jana Matejki. Studia kontynuował w Wiedniu, a przez krótki czas także w Akademii monachijskiej u Otto Seitza. Już w początkach swej twórczości zajął się malarstwem wedutowym. Wyjeżdżał do Wenecji, Pragi, Wiednia, Rapperswillu, Norymbergi, Magdeburga malując widoki architektury tych miast. Jego ulubioną, najczęściej stosowaną i mistrzowsko opanowaną techniką była akwarela, ale malował także olejno i pastelami. Najliczniejszą grupę jego dzieł stanowią widoki Krakowa. Malował też widoki z innych miast Polski - Lwowa, Poznania, Warszawy. W 1886 wspólnie z Juliuszem Kossakiem namalował cykl 24 akwarel, które następnie ukazały się w tece graficznej jako "Klejnoty m. Krakowa". W latach późniejszych powstały jeszcze cykle akwarel "Kościół Mariacki w Krakowie" (1892), "Wawel przeszłości skarbnica, siedziba Piastów i Jagiellonów" (1910), "Kraków Legiony" (1915-1917), malowane tym razem we współpracy z Wojciechem Kossakiem. Od 1875 r. regularnie wystawiał w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie. Brał też udział w wystawach w Warszawie, m.in. w Zachęcie i w Salonie Krywulta.