Odbitkę prezentowanej grafiki posiada w swoich zbiorach Muzeum Śląskie w Katowicach.
(„Szczerze. Linoryty Jana Nowaka”, Muzeum Śląskie w Katowicach, 2014, il. s. 173).
Grafik związany ze śląskim środowiskiem artystycznym. W latach 1958-1959 uczył się technik graficznych u Stefana Suberlaka w Ognisku Plastycznym w Katowicach. Z zawodu górnik, w kopalni „Katowice” przepracował 28 lat. Był współzałożycielem koła plastyków „Gwarek 58” przy kopalni „Katowice. W 1989 otrzymał zezwolenie na wykonywanie zawodu artysty plastyka z Ministerstwa Kultury i Sztuki. Uprawia linoryt, miedzioryt i suchą igłę. W pracach artysty dominuje motyw śląskiego pejzażu i jego mieszkańców, często przedstawiony z ornamentalną drobiazgowością i bogactwem rozwiązań tematycznych.
( Maria Fiderkiewicz „Sztuka pogranicza. Między etnosztuką a sztuka akademicką. Katalog zbiorów Muzeum Śląskiego”, Muzeum Śląskie, Katowice, 2007, s. 132).
linoryt, odbitka wykonana ręcznie bez użycia prasy graficznej,
57,4 x 50 cm, sygn. oł. p. d.: Jan Nowak 1981 r.; oł. l. d.: Linoryt „Polowanie na głuszce”, monogramem płycie p. d.: JN 1981.
Odbitkę prezentowanej grafiki posiada w swoich zbiorach Muzeum Śląskie w Katowicach.
(„Szczerze. Linoryty Jana Nowaka”, Muzeum Śląskie w Katowicach, 2014, il. s. 173).
Grafik związany ze śląskim środowiskiem artystycznym. W latach 1958-1959 uczył się technik graficznych u Stefana Suberlaka w Ognisku Plastycznym w Katowicach. Z zawodu górnik, w kopalni „Katowice” przepracował 28 lat. Był współzałożycielem koła plastyków „Gwarek 58” przy kopalni „Katowice. W 1989 otrzymał zezwolenie na wykonywanie zawodu artysty plastyka z Ministerstwa Kultury i Sztuki. Uprawia linoryt, miedzioryt i suchą igłę. W pracach artysty dominuje motyw śląskiego pejzażu i jego mieszkańców, często przedstawiony z ornamentalną drobiazgowością i bogactwem rozwiązań tematycznych.
( Maria Fiderkiewicz „Sztuka pogranicza. Między etnosztuką a sztuka akademicką. Katalog zbiorów Muzeum Śląskiego”, Muzeum Śląskie, Katowice, 2007, s. 132).