Malarz i pedagog. Uczył się w kijowskiej Szkole Sztuk Pięknych, później zaś studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu w pracowni Jana Ciąglińskiego. Jego edukację przerwał wybuch I wojny światowej. Po uzyskaniu dyplomu w 1925 r. i odbyciu dwuletniej podróży po Rosji, artysta przyjechał do Polski i osiadł w Łodzi. Już stąd wyruszył na kilkumiesięczne studia do Włoch, Paryża. W 1929 r. w Łodzi założył prywatną szkołę rysunku i malarstwa, która w 1937 r. przemianowana została na Szkołę Sztuk Pięknych i Przemysłu Artystycznego im. Cypriana Kamila Norwida. W 1940 r. hitlerowcy aresztowali artystę i jego rodzinę, po czym nakazali wyjechać do Limanowej. Z Limanowej Dobrowolski przeniósł się Radomia. Wkrótce po przybyciu do tego miasta skupił wokół siebie grupę młodych pasjonatów sztuki, prowadził prywatną szkołę plastyczną. W 1949 roku została ona przekształcona w ognisko plastyczne, z którego potem wyrosła obecna szkoła plastyczna. Równocześnie pozostawał nadal bardzo aktywnym twórcą, dużo malował. Domeną twórczości Dobrowolskiego był pejzaż i portret. Jego twórczość reprezentuje realistyczny nurt malarstwa.