Był uczniem Henryka Polichta. Duży wpływ na jego malarstwo miała też Bronisława Rychter-Janowska, która odwiedzała rodzinę Kopczyńskich w Nowym Sączu. Jego prace zostały zaprezentowane po raz pierwszy w 1936 roku w Sosnowcu na wystawie zorganizowanej przez Salon Sztuki Alfreda Wawrzeckiego w Krakowie. W czasie wojny obronnej w 1939 roku został zmobilizowany w stopniu podporucznika i przebył cały szlak bojowy 204 Pułku Piechoty. Został wzięty do niewoli i przetrzymywany w obozie VII A Murnau. Kształcił tam swoje zdolności malarskie i rysunkowe pod okiem innego jeńca Maksymiliana Feuerringa. Po wyzwoleniu powrócił do Polski i osiedlił się w Bielsku, gdzie wstąpił, jako jeden z pierwszych członków, do Polskiego Związku Plastyków, w którym przez 40 lat działał w zarządzie lub na stanowisku prezesa. Był współzałożycielem Grupy Beskid.