Na tle kosmicznego pejzażu, z kraterami pod kopułą gwieździstego sklepienia odgrywa się przed oczyma widza dramat pojmania Pegaza. Skrzydlaty koń zrodzony z krwi Meduzy, która trysnęła gdy Perseusz odciął jej głowę, zamieszkiwał okolice źródła Pirene na Akrokoryncie. Znalazł go tam Bellerofont, który przy użyciu złotego wędzidła otrzymanego od Ateny, zdołał okiełznać rumaka. Przy jego pomocy heros pokonał Chimerę, planując następnie wznieść się na jego grzbiecie na szczyt Olimpu. Po drodze Bellerofont spadł jednak, a na szczyt dotarł jedynie Pegaz. Od tego momentu służył on Zeusowi, który po śmierci przeniósł go na nieboskłon tworząc gwiazdozbiór Pegaza. Artysta zarówno w technice (jako podobrazie wybrał deskę), jak i stylistyce nawiązuje do malarstwa dawnych wieków. Modelunek, kolorystyka, jak i sama fizjonomia fantastycznych postaci są bezpośrednim nawiązaniem do sztuki Hieronima Boscha.