Fotografia dokumentująca jedną z najważniejszych realizacji artysty, w ramach której testował na ulicach Warszawy zaprojektowany i wykonany przez siebie utopijny Pojazd. Jego konstrukcja miała formę platformy na kołach napędzanej ruchem chodzącego po niej autora za pomocą mechanicznych przekładni. Pojazd poruszał się tylko do przodu i tylko w jednym kierunku - „absurdalnego postępu”; artysta musiał przejść 10 metrów, alby Pojazd przesunął się o 5 metrów. Pojazd przedstawiony jako performans w przestrzeni miasta, był jedną z pierwszych, performatywnych prac wyprowadzających sztukę poza ramy instytucjonalne w przestrzeń społeczną. Artysta uważany za pioniera sztuki publicznej łączył w Pojeździe ideę projektowania z zaangażowaniem społecznym. Dla autora jego projekt był „metaforą sytuacji liberalnego zniewolenia i braku wpływu na życie społeczne w latach siedemdziesiątych”. Wykonany w 1971 był pierwszym z serii Pojazdów (kontynuowanych w kolejnych dekadach) i jedynym zrealizowanym w Polsce.
Praca reprodukowana m.in. w: Public Address. Krzysztof Wodiczko, Walker Art Center, Minneapolis 1992; Krzysztof Wodiczko, Criticals Vehicles, Writings, Projects, Interviews, MIT Press, Cambridge, Mass., London 1999; Łukasz Ronduda, Sztuka polska lat 70., Polski Western, Jelenia Góra, Centrum Sztuki Współczesnej – Zamek Ujazdowski, Warszawa 2009; Krzysztof Wodiczko, London 2011, Krzysztof Wodiczko. Przejście 1969-1979, Fundacja Profile, Warszawa 2013; Krzysztof Wodiczko, Na rzecz domeny publicznej, Muzeum Sztuki, Łódź 2015, Procedery sztuki lat 70. Fundacja Profile, Warszawa 2016; Krzysztof Wodiczko. Instruments, Monuments, Projections, wyd. National Museum and Contemporary Art, Seul, Korea 2017.
1973
odbitka żelatynowo-srebrowa, papier
26,7 x 26,7 cm
sygn. i dat. na odwrociu: „POJAZD | WARSZAWA 1973 | Krzysztof Wodiczko”
vintage print
oprawa: passe-partout, drewniana rama, szkło
Fotografia dokumentująca jedną z najważniejszych realizacji artysty, w ramach której testował na ulicach Warszawy zaprojektowany i wykonany przez siebie utopijny Pojazd. Jego konstrukcja miała formę platformy na kołach napędzanej ruchem chodzącego po niej autora za pomocą mechanicznych przekładni. Pojazd poruszał się tylko do przodu i tylko w jednym kierunku - „absurdalnego postępu”; artysta musiał przejść 10 metrów, alby Pojazd przesunął się o 5 metrów. Pojazd przedstawiony jako performans w przestrzeni miasta, był jedną z pierwszych, performatywnych prac wyprowadzających sztukę poza ramy instytucjonalne w przestrzeń społeczną. Artysta uważany za pioniera sztuki publicznej łączył w Pojeździe ideę projektowania z zaangażowaniem społecznym. Dla autora jego projekt był „metaforą sytuacji liberalnego zniewolenia i braku wpływu na życie społeczne w latach siedemdziesiątych”. Wykonany w 1971 był pierwszym z serii Pojazdów (kontynuowanych w kolejnych dekadach) i jedynym zrealizowanym w Polsce.
Praca reprodukowana m.in. w: Public Address. Krzysztof Wodiczko, Walker Art Center, Minneapolis 1992; Krzysztof Wodiczko, Criticals Vehicles, Writings, Projects, Interviews, MIT Press, Cambridge, Mass., London 1999; Łukasz Ronduda, Sztuka polska lat 70., Polski Western, Jelenia Góra, Centrum Sztuki Współczesnej – Zamek Ujazdowski, Warszawa 2009; Krzysztof Wodiczko, London 2011, Krzysztof Wodiczko. Przejście 1969-1979, Fundacja Profile, Warszawa 2013; Krzysztof Wodiczko, Na rzecz domeny publicznej, Muzeum Sztuki, Łódź 2015, Procedery sztuki lat 70. Fundacja Profile, Warszawa 2016; Krzysztof Wodiczko. Instruments, Monuments, Projections, wyd. National Museum and Contemporary Art, Seul, Korea 2017.