Zygmunt Rozwadowski studiował w l. 1883-91 w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych m.in. u J. Matejki. Następnie wyjechał do Monachium i kontynuował naukę w l. 1892-93 w prywatnej szkole A. Abégo. Po studiach powrócił do kraju i zamieszkał we Lwowie. W l. 1910-20 był profesorem w tamtejszej Szkole Przemysłu Artystycznego. W czasie I wojny światowej służył w Legionach, a po II wojnie na stałe osiadł w Zakopanem. Tematykę jego obrazów zdominowały sceny batalistyczne z czasów powstania listopadowego i epopei napoleońskiej. Malował ponadto sceny rodzajowe, pejzaże i rzadziej portrety. Współpracował przy malowaniu panoram Racławickiej (z W. Kossakiem i J. Styką), Golgoty, Panoramy Siedmiogrodzkiej, Męczeństwa pierwszych chrześcijan(z J. Styką) i Bitwy pod piramidami(z W. Kossakiem).
Obraz przedstawia scenę ataku szwoleżera 1-go Pułku Lekkokonnego Polskiego Gwardii Cesarza Napoleona na uciekającego kozaka rosyjskiego. Obaj jeźdźcy w pełnym galopie przesadzają niewysoki, wiklinowy płotek. O popularności takiego przedstawienia świadczy nieco podobna kompozycja Wojciecha Kossaka z 1914 r. Tam także szwoleżer polski atakuje wroga, huzara pruskiego, w momencie przesadzania wiklinowego płotka (por. K. Olszański, Wojciech Kossak, Wrocław, Warszawa, Kraków, Łódź, 1982,s. 65, poz. kat. 141, il. 141)
Olej, tektura; 47 x 50,5
Sygn. p.d.: Z.Rozwadowski | 1922.
Zygmunt Rozwadowski studiował w l. 1883-91 w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych m.in. u J. Matejki. Następnie wyjechał do Monachium i kontynuował naukę w l. 1892-93 w prywatnej szkole A. Abégo. Po studiach powrócił do kraju i zamieszkał we Lwowie. W l. 1910-20 był profesorem w tamtejszej Szkole Przemysłu Artystycznego. W czasie I wojny światowej służył w Legionach, a po II wojnie na stałe osiadł w Zakopanem. Tematykę jego obrazów zdominowały sceny batalistyczne z czasów powstania listopadowego i epopei napoleońskiej. Malował ponadto sceny rodzajowe, pejzaże i rzadziej portrety. Współpracował przy malowaniu panoram Racławickiej (z W. Kossakiem i J. Styką), Golgoty, Panoramy Siedmiogrodzkiej, Męczeństwa pierwszych chrześcijan(z J. Styką) i Bitwy pod piramidami(z W. Kossakiem).
Obraz przedstawia scenę ataku szwoleżera 1-go Pułku Lekkokonnego Polskiego Gwardii Cesarza Napoleona na uciekającego kozaka rosyjskiego. Obaj jeźdźcy w pełnym galopie przesadzają niewysoki, wiklinowy płotek. O popularności takiego przedstawienia świadczy nieco podobna kompozycja Wojciecha Kossaka z 1914 r. Tam także szwoleżer polski atakuje wroga, huzara pruskiego, w momencie przesadzania wiklinowego płotka (por. K. Olszański, Wojciech Kossak, Wrocław, Warszawa, Kraków, Łódź, 1982,s. 65, poz. kat. 141, il. 141)