Malarz związany z artystycznym środowiskiem Wrocławia. Urodzony w Ząbkowicach Śląskich, studiował filologię na Uniwersytecie Wrocławskim, malarstwa uczył się w pracowni Ernsta Rescha. Odbył liczne podróże artystyczne do Niemiec, Austrii i północnych Włoch. W swej twórczości najwięcej miejsca poświęcił pejzażom miejskim Wrocławia.
Prezentowany obraz "…oparty na precyzyjnym rysunku pełen jest malowniczych szczegółów (np. suszące się części garderoby w oknach prawej oficyny oraz przy ganku w głębi). Charakteryzują go subtelne efekty luministyczne i stonowany koloryt z przewagą ugrów, rdzawych brązów ożywionych niewielkimi akcentami zgaszonego błękitu. Są to cechy charakterystyczne malarstwa Woelfla.
Motyw podwórza starego zajazdu, zwanego "Szkołą Szermierczą" przy obecnej ulicy Kazimierza Wielkiego 27 we Wrocławiu, pojawił się w twórczości malarza parokrotnie, nie zachowały się jednak żadne reprodukcje tych prac. Obraz zajazdu znany był dotąd tylko z akwaforty Siegfrieda Laboschina, wchodzącej w skład teki wykonanej według obrazów Woelfla i wydanej w rok po śmierci malarza (Das malerische Alt-Breslau. Radirungen nach Gemälden von A. Wölfl, Wrocław, 1897)". (Fragment opinii dr Piotra Łukaszewicza).
olej, płótno, 28,3 x 24 cm
niesygnowany
Opinia dr Piotra Łukaszewicza.
Malarz związany z artystycznym środowiskiem Wrocławia. Urodzony w Ząbkowicach Śląskich, studiował filologię na Uniwersytecie Wrocławskim, malarstwa uczył się w pracowni Ernsta Rescha. Odbył liczne podróże artystyczne do Niemiec, Austrii i północnych Włoch. W swej twórczości najwięcej miejsca poświęcił pejzażom miejskim Wrocławia.
Prezentowany obraz "…oparty na precyzyjnym rysunku pełen jest malowniczych szczegółów (np. suszące się części garderoby w oknach prawej oficyny oraz przy ganku w głębi). Charakteryzują go subtelne efekty luministyczne i stonowany koloryt z przewagą ugrów, rdzawych brązów ożywionych niewielkimi akcentami zgaszonego błękitu. Są to cechy charakterystyczne malarstwa Woelfla.
Motyw podwórza starego zajazdu, zwanego "Szkołą Szermierczą" przy obecnej ulicy Kazimierza Wielkiego 27 we Wrocławiu, pojawił się w twórczości malarza parokrotnie, nie zachowały się jednak żadne reprodukcje tych prac. Obraz zajazdu znany był dotąd tylko z akwaforty Siegfrieda Laboschina, wchodzącej w skład teki wykonanej według obrazów Woelfla i wydanej w rok po śmierci malarza (Das malerische Alt-Breslau. Radirungen nach Gemälden von A. Wölfl, Wrocław, 1897)". (Fragment opinii dr Piotra Łukaszewicza).