Scena z bitwy pod Stoczkiem należy do liczącej kilkadziesiąt dzieł grupy obrazów Wojciecha Kossaka, które poświęcił artysta historii powstania listopadowego.
Gros kompozycji powstało na przełomie XIX i XX w. i w pierwszych latach XX w. Oprócz rozbudowanych scen historycznych - np. Bitwa pod Młynarzami (1890), Bateria jabłonkowskiego na rogatkach jerozolimskich (1897), Noc listopadowa(1898), Emila Plater w potyczce pod Szawlami(1904), Bitwa pod Kuflewem (1912), Sowiński na szańcach Woli(1922) - Wojciech Kossak wykonał wiele scen rodzajowych z czasów powstania listopadowego. Do pierwszej grupy należy oferowany obraz, który ma swą wcześniejszą wersję z 1927 r.
Obraz został namalowany z rozmachem, jest pełen dynamiki tak charakterystycznej dla najlepszych kompozycji Wojciecha Kossaka. Bitwa pod Stoczkiem rozegrana została 14 lutego 1831 między dywizją jazdy Józefa Dwernickiego, a rosyjską dywizją strzelców konnych Fiodora Geismara. Zakończona zwycięstwem Polaków miała ogromne znaczenie propagandowe i jest żywa w polskiej tradycji narodowej.

171
Wojciech KOSSAK (1856 Paryż - 1942 Kraków)

Pod Stoczkiem

olej, płótno, 85 x 146 cm;
sygn. l. d.: Wojciech Kossak / 1934

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Scena z bitwy pod Stoczkiem należy do liczącej kilkadziesiąt dzieł grupy obrazów Wojciecha Kossaka, które poświęcił artysta historii powstania listopadowego.
Gros kompozycji powstało na przełomie XIX i XX w. i w pierwszych latach XX w. Oprócz rozbudowanych scen historycznych - np. Bitwa pod Młynarzami (1890), Bateria jabłonkowskiego na rogatkach jerozolimskich (1897), Noc listopadowa(1898), Emila Plater w potyczce pod Szawlami(1904), Bitwa pod Kuflewem (1912), Sowiński na szańcach Woli(1922) - Wojciech Kossak wykonał wiele scen rodzajowych z czasów powstania listopadowego. Do pierwszej grupy należy oferowany obraz, który ma swą wcześniejszą wersję z 1927 r.
Obraz został namalowany z rozmachem, jest pełen dynamiki tak charakterystycznej dla najlepszych kompozycji Wojciecha Kossaka. Bitwa pod Stoczkiem rozegrana została 14 lutego 1831 między dywizją jazdy Józefa Dwernickiego, a rosyjską dywizją strzelców konnych Fiodora Geismara. Zakończona zwycięstwem Polaków miała ogromne znaczenie propagandowe i jest żywa w polskiej tradycji narodowej.