Stanisław Kaczor Batowski, malarz i ilustrator, w latach 1883-85 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Władysława Łuszczkiewicza i Floriana Cynka. Kontynuował wykształcenie malarskie w Akademiach - wiedeńskiej u Ch. Griepenkerla i S. L`Allemanda (1885-87) i monachijskiej u malarza historycznego A. Liezen-Meyera (1887-89). Po studiach podróżował do Paryża, Włoch, Hiszpanii, Maroka i na Krym. Od roku 1892 mieszkał we Lwowie gdzie w latach 1903-14 prowadził własną szkołę malarstwa. Był współzałożycielem lwowskiego Stowarzyszenia Artystów Młoda Polska. Uprawiał malarstwo batalistyczne, historyczne i rodzajowe. Malował także obrazy religijne, portrety i pejzaże. Wykonał cykl kartonów i ilustracji do powieści Henryka Sienkiewicza i Juliusza Słowackiego. Temat z wojny 1920 roku, który został przedstawiony w niedokończonym obrazie Pod ostrzałem, powracał w twórczości Batowskiego wielokrotnie by wymienić tu tylko przykładowo: Potyczkę legionistów pod Pińczowem, Atak na zaprzęg artyleryjski, Halerczyków w walce, Wybuch granatu, czy też największe z tych dzieł Bitwę pod Zadwórzem. Dokończony fragment przedstawionej kompozycji ukazujący scenę przytrzymywanych przez żołnierzy, spłoszonych wystrzałem koni, przypomina swoją ekspresją (wspięte na zadach konie z mocno wykręconymi łbami) inny obraz artysty pt. Wybuch granatu z 1937 roku. (w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie).