Obraz przedstawia poczet sztandarowy 8-go Pułku Ułanów ks. Józefa Poniatowskiego, utworzonego 1 listopada 1918 roku jako1-szy pułk ułanów Ziemi Krakowskiej z kadry 1-go pułku ułanów cesarza Franciszka Józefa, który rekrutował się w ogromnej większości z mieszkańców rdzennych ziem polskich.
Na pierwszym planie widoczny jest oficer - dowódca pocztu, następnie podoficer sztandarowy z nie regulaminowym sztandarem na którego karmazynowym płacie widoczne są zarysy białego orła, w głębi postać drugiego podoficera - podsztandarowego. W tyle za pierwszą trójką widoczne są postacie trzech szeregowych stanowiących asystę pocztu. Na piersiach oficera i sztandarowego, którym był zazwyczaj najbardziej zasłużony podoficer pułku widoczne są zarysy wstążeczek odznaczeń w kolorach biało-czerwonych i czarno-czerwonych, zapewne Krzyża Walecznych i Krzyża lub Medalu Niepodległości.
8-my Pułk Ułanów używał aż do 1939 roku sztandaru nieregulaminowego. Został on ofiarowany pułkowi przez rodziny oficerów 8-go pułku z inicjatywy Pani Zofii Dzieduszyckiej - Wołkowej, matki porucznika Edwarda Dzieduszyckiego. Wzory haftów były dziełem artysty malarza Antoniego Rozwadowskiego, zaś sam sztandar wykonały zakonnice z rodziny Marii we Lwowie. Jak można wnioskować z nielicznych wizerunków, posiadał on na awersie karmazynowego płatu wizerunek białego orła, na stronie odwrotnej obraz Matki Boskiej. Został on dostarczony w 1920 roku na front do pułku w Taraszczy na Ukrainie.
Znajdujący się w prawym dolnym rogu napis dedykacyjny "8-mu pułk. jego / najstarszy ułan / major / Wojciech Kossak" wskazuje, iż obraz był darem malarza dla pułku i być może wisiał w gabinecie dowódcy lub kasynie oficerskim. Wojciech Kossak rozpoczął swą służbę wojskową jako jednoroczny ochotnik w 1 Pułku Ułanów Cesarza Franciszka Józefa w 1876 roku, zdając w 1877 roku egzamin oficerski. Jako oficer Landwehry otrzymał przydział do 3 pułku ułanów Lanwehry, gdzie dosłużył się stopnia rotmistrza. W 1918 roku rozpoczął służbę w Wojsku Polskim, otrzymując awans do stopnia majora. Toteż mógł śmiało uważać się za najstarszego ułana 8-go Pułku Ułanów, którego kadry wywodziły się z jego macierzystego pułku.
Widoczne na piersiach oficera i sztandarowego podoficera wstążeczki w czarno - czerwonych barwach Krzyża lub Medalu Niepodległości, ustanowionego w 1930 roku, pozwalają datować powstanie obrazu na lata 1931 - 1939. Bandolier na sztandarowym w kolorze żółtym sugeruje wprawdzie końcową datę 1938, w którym to roku wprowadzono ujednolicone dla wszystkich pułków bandoliery w kolorach czerwonych lub niebieskich. Nie wiadomo jednak, czy 8 Pułk Ułanów używający do końca sztandaru nie przepisowego, zmienił również kolor bandoliera.
POCZET SZTANDAROWY 8-GO PUŁKU UŁANÓW KS. JÓZEFA PONIATOWSKIEGO
Olej, płótno, 39,7 x 49,7 cm
Sygn. p.d.: 8-mu pułk. jego / najstarszy ułan / major / Wojciech Kossak 1876 - 78.
Obraz przedstawia poczet sztandarowy 8-go Pułku Ułanów ks. Józefa Poniatowskiego, utworzonego 1 listopada 1918 roku jako1-szy pułk ułanów Ziemi Krakowskiej z kadry 1-go pułku ułanów cesarza Franciszka Józefa, który rekrutował się w ogromnej większości z mieszkańców rdzennych ziem polskich.
Na pierwszym planie widoczny jest oficer - dowódca pocztu, następnie podoficer sztandarowy z nie regulaminowym sztandarem na którego karmazynowym płacie widoczne są zarysy białego orła, w głębi postać drugiego podoficera - podsztandarowego. W tyle za pierwszą trójką widoczne są postacie trzech szeregowych stanowiących asystę pocztu. Na piersiach oficera i sztandarowego, którym był zazwyczaj najbardziej zasłużony podoficer pułku widoczne są zarysy wstążeczek odznaczeń w kolorach biało-czerwonych i czarno-czerwonych, zapewne Krzyża Walecznych i Krzyża lub Medalu Niepodległości.
8-my Pułk Ułanów używał aż do 1939 roku sztandaru nieregulaminowego. Został on ofiarowany pułkowi przez rodziny oficerów 8-go pułku z inicjatywy Pani Zofii Dzieduszyckiej - Wołkowej, matki porucznika Edwarda Dzieduszyckiego. Wzory haftów były dziełem artysty malarza Antoniego Rozwadowskiego, zaś sam sztandar wykonały zakonnice z rodziny Marii we Lwowie. Jak można wnioskować z nielicznych wizerunków, posiadał on na awersie karmazynowego płatu wizerunek białego orła, na stronie odwrotnej obraz Matki Boskiej. Został on dostarczony w 1920 roku na front do pułku w Taraszczy na Ukrainie.
Znajdujący się w prawym dolnym rogu napis dedykacyjny "8-mu pułk. jego / najstarszy ułan / major / Wojciech Kossak" wskazuje, iż obraz był darem malarza dla pułku i być może wisiał w gabinecie dowódcy lub kasynie oficerskim. Wojciech Kossak rozpoczął swą służbę wojskową jako jednoroczny ochotnik w 1 Pułku Ułanów Cesarza Franciszka Józefa w 1876 roku, zdając w 1877 roku egzamin oficerski. Jako oficer Landwehry otrzymał przydział do 3 pułku ułanów Lanwehry, gdzie dosłużył się stopnia rotmistrza. W 1918 roku rozpoczął służbę w Wojsku Polskim, otrzymując awans do stopnia majora. Toteż mógł śmiało uważać się za najstarszego ułana 8-go Pułku Ułanów, którego kadry wywodziły się z jego macierzystego pułku.
Widoczne na piersiach oficera i sztandarowego podoficera wstążeczki w czarno - czerwonych barwach Krzyża lub Medalu Niepodległości, ustanowionego w 1930 roku, pozwalają datować powstanie obrazu na lata 1931 - 1939. Bandolier na sztandarowym w kolorze żółtym sugeruje wprawdzie końcową datę 1938, w którym to roku wprowadzono ujednolicone dla wszystkich pułków bandoliery w kolorach czerwonych lub niebieskich. Nie wiadomo jednak, czy 8 Pułk Ułanów używający do końca sztandaru nie przepisowego, zmienił również kolor bandoliera.