Pozycja zawiera 43 portrety od Mieczysława I (Mieszka I) do Stanisława Augusta wykonane w technice heliograwiury, wszystkie sygnowane pod kompozycją przez Maurycego Perlesa w Wiedniu.
Stan zachowania: zaplamienia i naddarcia niektórych stron, niewielkie ślady zalania, Poza tym stan dobry.
Heliograwiura (gr. helio + grawiura) - rodzaj graficznej techniki druku wklęsłego, zbliżony do akwatinty, polegający na fotograficznym przenoszeniu obrazu na płytę metalową (najczęściej miedzianą) i wytrawienie za pomocą emulsji światłoczułej w ten sposób by miejsca najjaśniejsze stworzyły najpłytsze zagłębienia. Wynaleziona w 1879 r. Druk odbywa się w specjalnej prasie ręcznej. Heliograwiura rozpowszechniona w XIX w. została wyparta później przez rotograwiurę, gdyż heliograwiura jest metodą drogą i bardzo czasochłonną. Heliograwiurę stosuje się tylko wtedy, gdy trzeba stworzyć niewielką ilość kopii o bardzo wysokiej jakości.

100-1001
Jan MATEJKO (1838 Kraków - 1893 Kraków)

Poczet królów polskich

Zbiór portretów historycznych. Rysunki Jana Matejki. Tekstem objaśniającym zaopatrzył St. Smolka i A. Sokołowski. Wiedeń 1893 ; 41 x 31 cm;
oprawa wydawnicza po profesjonalnej konserwacji, płótno bogato ilustrowane symboliką patriotyczno-religijną, brzegi kart złocone z trzech stron.

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Pozycja zawiera 43 portrety od Mieczysława I (Mieszka I) do Stanisława Augusta wykonane w technice heliograwiury, wszystkie sygnowane pod kompozycją przez Maurycego Perlesa w Wiedniu.
Stan zachowania: zaplamienia i naddarcia niektórych stron, niewielkie ślady zalania, Poza tym stan dobry.
Heliograwiura (gr. helio + grawiura) - rodzaj graficznej techniki druku wklęsłego, zbliżony do akwatinty, polegający na fotograficznym przenoszeniu obrazu na płytę metalową (najczęściej miedzianą) i wytrawienie za pomocą emulsji światłoczułej w ten sposób by miejsca najjaśniejsze stworzyły najpłytsze zagłębienia. Wynaleziona w 1879 r. Druk odbywa się w specjalnej prasie ręcznej. Heliograwiura rozpowszechniona w XIX w. została wyparta później przez rotograwiurę, gdyż heliograwiura jest metodą drogą i bardzo czasochłonną. Heliograwiurę stosuje się tylko wtedy, gdy trzeba stworzyć niewielką ilość kopii o bardzo wysokiej jakości.