Wojciech Kossak - początkowo uczeń swojego ojca Juliusza - studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u W. Łuszczkiewicza (1871-73), a następnie w Akademii monachijskiej (1874-76) u A. Strähubera, A. Wagnera i W. Lindenschmita. W latach 1877-84 kontynuował studia w Paryżu u L. Bonnata i A. Cabanela. Powrócił na dziesięć lat do Krakowa, a następne siedem lat spędził w Berlinie pracując na zlecenie Wilhelma II. Wiele podróżował - był w Hiszpanii (1900), Egipcie (1901), Wiedniu i Londynie (1905-06), a w latach 1923-32 kilkakrotnie w Stanach Zjednoczonych. W czasie I wojny światowej służył w armii austriackiej. W latach 1915-19 był profesorem warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych, kierując pracownią malarstwa batalistycznego. Był współautorem kilku panoram - słynnej panoramy Racławickiej (1894), a także Berezyny (1896) i Bitwy pod piramidami (1901). Projektowana w 1900 roku Somosierra nie doczekała się realizacji. Malował przede wszystkim sceny batalistyczne, portrety, a także sceny rodzajowe. Szerokimi, swobodnymi pociągnięciami pędzla świetnie oddawał dynamikę je¼d¼ców i zwierząt w ruchu. Obraz znany pod dwoma tytułami: Po bitwie lub Refugium dolentium (Schronienie cierpiących) z roku 1915, większy i z bardziej rozbudowaną sceną pierwszoplanową, publikuje w swoim albumie Kazimierz Olszański (por.: K. Olszański, Wojciech Kossak, Warszawa, Kraków, Gdańsk, Łód¼ 1990, s. 64, poz. kat. 211, il. 211). Można przypuszczać, że prezentowana wersja powstała jako zamysł warsztatowy tej kompozycji, a artysta podsygnował ją pó¼niej lub, że zamierzał powtórzyć ten temat zmieniając nieco szczegóły. Według Jerzego Rosia (przewodnik turystyczny, kustosz muzeum PTTK w Olkuszu), autora książki Nieznany ślad Wielkiej Wojny (Rodaki Olkuskie 1914), na obrazie przedstawiona jest nieistniejąca już kapliczka św. Antoniego w Rodakach (wieś w województwie małopolskim, w powiecie olkuskim, w północnej części gminy Klucze). (Por. Jerzy Roś, Na tropach Kossaka, "Echo Klucz" R. 2005, nr 2, s. 9-10). Scenę tę Wojciech Kossak zobaczył podczas walk oddziałów strzeleckich koło wsi Rodaki w 1914 roku (Por. W. Milewska. M. Zientara, Sztuka Legionów Polskich i jej twórcy 1914-1918, Kraków 1999, s. 381).
Olej, tektura
21,7 x 16,6 cm
Sygnowany p.d.: Wojciech Kossak | 1918
Na odwrocie napis odręczny atramentem: "Potwierdzam mój podpis | Wojciech Kossak" i ołówkiem "Pan Michalski" oraz fragment pieczęci lakowej.
Wojciech Kossak - początkowo uczeń swojego ojca Juliusza - studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u W. Łuszczkiewicza (1871-73), a następnie w Akademii monachijskiej (1874-76) u A. Strähubera, A. Wagnera i W. Lindenschmita. W latach 1877-84 kontynuował studia w Paryżu u L. Bonnata i A. Cabanela. Powrócił na dziesięć lat do Krakowa, a następne siedem lat spędził w Berlinie pracując na zlecenie Wilhelma II. Wiele podróżował - był w Hiszpanii (1900), Egipcie (1901), Wiedniu i Londynie (1905-06), a w latach 1923-32 kilkakrotnie w Stanach Zjednoczonych. W czasie I wojny światowej służył w armii austriackiej. W latach 1915-19 był profesorem warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych, kierując pracownią malarstwa batalistycznego. Był współautorem kilku panoram - słynnej panoramy Racławickiej (1894), a także Berezyny (1896) i Bitwy pod piramidami (1901). Projektowana w 1900 roku Somosierra nie doczekała się realizacji. Malował przede wszystkim sceny batalistyczne, portrety, a także sceny rodzajowe. Szerokimi, swobodnymi pociągnięciami pędzla świetnie oddawał dynamikę je¼d¼ców i zwierząt w ruchu. Obraz znany pod dwoma tytułami: Po bitwie lub Refugium dolentium (Schronienie cierpiących) z roku 1915, większy i z bardziej rozbudowaną sceną pierwszoplanową, publikuje w swoim albumie Kazimierz Olszański (por.: K. Olszański, Wojciech Kossak, Warszawa, Kraków, Gdańsk, Łód¼ 1990, s. 64, poz. kat. 211, il. 211). Można przypuszczać, że prezentowana wersja powstała jako zamysł warsztatowy tej kompozycji, a artysta podsygnował ją pó¼niej lub, że zamierzał powtórzyć ten temat zmieniając nieco szczegóły. Według Jerzego Rosia (przewodnik turystyczny, kustosz muzeum PTTK w Olkuszu), autora książki Nieznany ślad Wielkiej Wojny (Rodaki Olkuskie 1914), na obrazie przedstawiona jest nieistniejąca już kapliczka św. Antoniego w Rodakach (wieś w województwie małopolskim, w powiecie olkuskim, w północnej części gminy Klucze). (Por. Jerzy Roś, Na tropach Kossaka, "Echo Klucz" R. 2005, nr 2, s. 9-10). Scenę tę Wojciech Kossak zobaczył podczas walk oddziałów strzeleckich koło wsi Rodaki w 1914 roku (Por. W. Milewska. M. Zientara, Sztuka Legionów Polskich i jej twórcy 1914-1918, Kraków 1999, s. 381).