Syn kompozytora Stanisława. Od roku 1871 uczył się malarstwa w warszawskiej Klasie Rysunkowej u Wojciecha Gersona i Antoniego Kamińskiego, a także prywatnie u Gersona i B. Dziadulewicza. W roku 1878 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu. Malował sceny rodzajowe, historyczne, historyczno-rodzajowe i religijne. Jego dzieła wyróżniają się dobrą kompozycją, barwnością, wyczuciem nastroju i stylu epok historycznych, przy czym najbliższe były mu czasy stanisławowskie. W1879 r. na wystawie w warszawskiej Zachęcie, zwrócił uwagę krytyki obrazem Pierwsze spotkanie Jadwigi z Jagiełłą. Wielokrotnie wystawiał w Zachęcie, w Salonie Krywulta, Salonie Ungra i Salonie Artystycznym gdzie w roku 1905 odbyła się wystawa jego prac. Wystawiał także w Krakowie, w Łodzi i w Kijowie.