Edward Dwurnik
Studiował malarstwo w ASP w Warszawie w latach 1963-1970. Dyplom uzyskał w pracowni E. Eibischa w 1970. W czasie studiów, począwszy od 1966 rozpoczął cykl "Podróże autostopem", który kontynuuje do dziś. Portretował w nim miasta i miasteczka, malując je jakby "z lotu ptaka" i przedstawiał w nich architekturę oraz życie i obyczaje mieszkańców. "Jest jedynym współczesnym artystą, u którego znajdziemy imponującym, rozpisany na ponad dwa i pół tysiąca starannie numerowanych obrazów, rejestr polskiej rzeczywistości i zarazem polskiej nierzeczywistości. Właśnie i jednej i drugiej, obu w przedziwny sposób współtworzących polski byt ostatnich dziesięcioleci" (Maria Poprzęcka, [W:]Dwurnik, malarstwo, próba retrospektywy, Zachęta, Warszawa 2001). W 1981 otrzymał Nagrodę Krytyki Artystycznej im. C. K. Norwida, w 1983 Nagrodę Kulturalną Solidarności oraz nagrodę Coutts and Co Internationall Privae Banking w Zurichu.
Brał udział w Documenta 7 w Kassel w 1982 ,Nouvelle Biennale de Paris w 1985 i w XIX Biennale Sztuki w Sao PAulo w 1987.
Płock, nr 183 z cyklu Podróże autostopem ( cykl IX), 1980 R
olej/płótno, 73,5 x 55 cm
sygnowany i datowany: p.d.: 80. E. Dwurnik
na odwrocie opisany, datowany i sygnowany wraz z numerem katalogu autorskiego: 1980|E.DWURNIK|IX-183.677
na blejtramie nalepka autorska z opisem
Edward Dwurnik
Studiował malarstwo w ASP w Warszawie w latach 1963-1970. Dyplom uzyskał w pracowni E. Eibischa w 1970. W czasie studiów, począwszy od 1966 rozpoczął cykl "Podróże autostopem", który kontynuuje do dziś. Portretował w nim miasta i miasteczka, malując je jakby "z lotu ptaka" i przedstawiał w nich architekturę oraz życie i obyczaje mieszkańców. "Jest jedynym współczesnym artystą, u którego znajdziemy imponującym, rozpisany na ponad dwa i pół tysiąca starannie numerowanych obrazów, rejestr polskiej rzeczywistości i zarazem polskiej nierzeczywistości. Właśnie i jednej i drugiej, obu w przedziwny sposób współtworzących polski byt ostatnich dziesięcioleci" (Maria Poprzęcka, [W:]Dwurnik, malarstwo, próba retrospektywy, Zachęta, Warszawa 2001). W 1981 otrzymał Nagrodę Krytyki Artystycznej im. C. K. Norwida, w 1983 Nagrodę Kulturalną Solidarności oraz nagrodę Coutts and Co Internationall Privae Banking w Zurichu.
Brał udział w Documenta 7 w Kassel w 1982 ,Nouvelle Biennale de Paris w 1985 i w XIX Biennale Sztuki w Sao PAulo w 1987.