Wiesław Obrzydowski (1938-2017) polski ekspresjonista; zaliczany jest do przedstawicieli "nowej ekspresji" i uważany za prekursora transawangardy. Studiował na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie, pod kierunkiem: Wacława Taranczewskiego, Tadeusza Łakomskiego i Czesława Rzepińskiego. W 1966 roku otrzymał dyplom w pracowni Hanny Rudzkiej-Cybisowej. Jego obrazy cechują: silna ekspresja, brutalność, deformacja, antyestetyzm ocierający się niejednokrotnie o obsceniczność. Wśród tematów przeważają autoportrety oraz portrety znajomych i rodziny, najbliższe otoczenie (zaniedbane uliczki dzielnicy Kazimierz), sceny z życia rodzinnego. Prace artysty znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie, w Muzeum Śląskim w Katowicach, Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie oraz w bardzo licznych i znaczących kolekcjach prywatnych w kraju i zagranicą.
Technika mieszana, papier; wym.: 40 x 49,5 cm;
sygn. na odwrocie: WO '82
Wiesław Obrzydowski (1938-2017) polski ekspresjonista; zaliczany jest do przedstawicieli "nowej ekspresji" i uważany za prekursora transawangardy. Studiował na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie, pod kierunkiem: Wacława Taranczewskiego, Tadeusza Łakomskiego i Czesława Rzepińskiego. W 1966 roku otrzymał dyplom w pracowni Hanny Rudzkiej-Cybisowej. Jego obrazy cechują: silna ekspresja, brutalność, deformacja, antyestetyzm ocierający się niejednokrotnie o obsceniczność. Wśród tematów przeważają autoportrety oraz portrety znajomych i rodziny, najbliższe otoczenie (zaniedbane uliczki dzielnicy Kazimierz), sceny z życia rodzinnego. Prace artysty znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie, w Muzeum Śląskim w Katowicach, Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie oraz w bardzo licznych i znaczących kolekcjach prywatnych w kraju i zagranicą.