Włodzimierz Terlikowski (Wladimir de Terlikowski) urodził się w rodzinie urzędnika kolejowego. W młodości zwiedził kraje Europy oraz północną Afrykę, Indie, Australię i Nową Zelandię. Studiował malarstwo w Krakowie, na Akademii Sztuk Pięknych w Monachium oraz w Paryżu w pracowni Jean-Pierre Laurensa (1875-1932). W Paryżu, w galerii Bernheim-Jeune zadebiutował wystawą indywidualną w 1900 roku. A od 1911 roku na stałe zamieszkał w Paryżu. Wystawiał też swoje prace w Rzymie, Wenecji, Brukseli, Stanach Zjednoczonych i kilkakrotnie w Warszawie i Poznaniu. Wiele podróżował. Przywozi stamtąd wiele pejzaży. Jednak najczęściej wyjeżdżał na plenery do Wenecji i południowej Francji, na Riwierę (Lazurowe Wybrzeże), gdzie miał letnią willę. Malował widoki Saint-Tropez, Troyes, Antibes, Saint-Raphael, Nicei i Villefranche. Jego obrazy wyróżniają się indywidualnym stylem malarskim - w pejzażach, martwych naturach i portretach stosował kolory żywe, nasycone i często ostro z sobą kontrastujące. Farbę nakładał szerokim pędzlem lub szpachlą, nadając obrazom bogatą i gęstą, fakturę malarską. Związał się ze środowiskiem École de Paris. W roku 1920 został odznaczony francuską Legią Honorową.