Grafik, rysownik, projektant plakatów, ilustrator. Gdy przywołujemy postać Henryka Tomaszewskiego, przede wszystkim widzimy wybitnego plakacistę, jednego z tych artystów, którzy tworzyli polską szkołę plakatu lat 50. i 60. Wyrazisty i odrębny charakter zapewniało szkole traktowanie plakatu jako odrębnego gatunku plastycznego, którego nie dotyczyły kryteria oceny przenoszone z innych gatunków plastyki. Z perspektywy czasu wydaje się jednak, że głównym kryterium odróżniającym polską szkołę plakatu od innych było niepoddanie się dyktatowi fotografii reklamowej i indywidualizm twórców, ich artystyczne osobowości, tak silne jak Henryka Tomaszewskiego, który dopracował się własnych metod twórczych. Ich istotę tak określał: "Prosty pomysł wyrażający skomplikowaną treść, jakby ktoś zamiast całego długiego zdania wypowiedział jedno słowo lub napisał wykrzyknik, niechęć do gadatliwości, skłonność do lapidarności, myślowego skrótu". (Agnieszka Szewczyk, "Polsko-warszawska szkoła plakatu", w: "Powinność i bunt", Warszawa 2004 r.). Malował, rysował, wycinał, wydzierał, kleił, zestawiał różne materiały. "(…) praktykował niekończący się kolaż rzeczywistości" (Dorota Folga-Januszewska, "Henryk Tomaszewski, Plakaty", Warszawa 2017). Jego plakaty "Football", "Moore", "Love", "Rewizor" czy "Witkacy" na zawsze przeszły do historii sztuki polskiej. Urodził się w 1914 roku w Warszawie. Ukończył Szkołę Przemysłu Graficznego. W 1939 roku ukończył studia malarskie na ASP w Warszawie. W latach 1952-1985 prowadził Pracownię Plakatu na Wydziale Grafiki ASP w Warszawie. Profesor zwyczajny. Wychował setki uczniów. Zmarł w 2005 roku.
druk, papier; 98 x 67 cm;
faksymile p. g.: H. Tomaszewski;
plakat z okazji IV Ogólnopolskiej Wystawy Grafiki, listopad 1969
Grafik, rysownik, projektant plakatów, ilustrator. Gdy przywołujemy postać Henryka Tomaszewskiego, przede wszystkim widzimy wybitnego plakacistę, jednego z tych artystów, którzy tworzyli polską szkołę plakatu lat 50. i 60. Wyrazisty i odrębny charakter zapewniało szkole traktowanie plakatu jako odrębnego gatunku plastycznego, którego nie dotyczyły kryteria oceny przenoszone z innych gatunków plastyki. Z perspektywy czasu wydaje się jednak, że głównym kryterium odróżniającym polską szkołę plakatu od innych było niepoddanie się dyktatowi fotografii reklamowej i indywidualizm twórców, ich artystyczne osobowości, tak silne jak Henryka Tomaszewskiego, który dopracował się własnych metod twórczych. Ich istotę tak określał: "Prosty pomysł wyrażający skomplikowaną treść, jakby ktoś zamiast całego długiego zdania wypowiedział jedno słowo lub napisał wykrzyknik, niechęć do gadatliwości, skłonność do lapidarności, myślowego skrótu". (Agnieszka Szewczyk, "Polsko-warszawska szkoła plakatu", w: "Powinność i bunt", Warszawa 2004 r.). Malował, rysował, wycinał, wydzierał, kleił, zestawiał różne materiały. "(…) praktykował niekończący się kolaż rzeczywistości" (Dorota Folga-Januszewska, "Henryk Tomaszewski, Plakaty", Warszawa 2017). Jego plakaty "Football", "Moore", "Love", "Rewizor" czy "Witkacy" na zawsze przeszły do historii sztuki polskiej. Urodził się w 1914 roku w Warszawie. Ukończył Szkołę Przemysłu Graficznego. W 1939 roku ukończył studia malarskie na ASP w Warszawie. W latach 1952-1985 prowadził Pracownię Plakatu na Wydziale Grafiki ASP w Warszawie. Profesor zwyczajny. Wychował setki uczniów. Zmarł w 2005 roku.