Pochodzenie: Kolekcja prywatna

Zygmunt Menkes urodził się we Lwowie w 1896 roku i dzieciństwo spędził w środowisku, które sam określa jako smutne. Ucieka przez wyobraźnię i rysunek. W 1914 rozpoczął studia w instytucie artystycznym w rodzinnym mieście. W 1919 zapisał się do Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, a trzy lata później przeniósł się do Berlina. Jak wielu malarzy jego pokolenia doznał uroku Paryża iw końcu osiadł tam w 1923 roku. Po roku, bez środków, zmuszony był wrócić do Polski. W tym samym roku wrócił do Paryża z mocnym zamiarem pozostania tam. Uczestniczył w Salon d'Automne oraz Salon des Indépendants od 1924 do 1927 i wystawiał od 1926 do 1951 w Salon des Tuileries. Zygmunt Menkes staje się jednym z najoryginalniejszych i najważniejszych malarzy Szkoły Paryskiej. Każdego lata malarz wyjeżdża malować na południe Francji. Szczególnie docenia nadmorskie miejscowości Var, w szczególności Sanary-sur-Mer, gdzie założył swoją pracownię, oraz region Toulon. W poszukiwaniu nowych krajobrazów podróżuje po wybrzeżu ze sztalugą, aby malować na ziemi. Praca ta, będąca świadectwem popołudnia namalowanego na motywie, pozwala podkreślić malarski język Zygmunta Menkesa: typowy swobodny dotyk, użycie brązowo-czerwonych barw i odcieni zieleni, które pozwalają zasugerować ciepło letni dzień. Uczucie głębokiej i natychmiastowej radości można wyczytać z tej kompozycji, w której dumne postacie radośnie pozują przed ludzkim posągiem. Animowane miasto postaci to ulubiony temat artysty. Gałęzie palm i parter wykonane są w subtelnym nałożeniu glazury; malarz szczególnie docenia tę technikę, która pozwala mu na stosowanie szerokiej gamy odcieni chromatycznych. Chromatyczna harmonia i gra nakładających się szkliw i gęstszych akcentów kolorystycznych nadają dziełu głęboki i wrażliwy wymiar. W 1935 Zygmunt Menkes przeniósł się do Nowego Jorku, gdzie brał udział w licznych wystawach, zdobywał uznanie i nagrody. Wystawia w Paryżu, Warszawie, Lwowie, Berlinie, Nowym Jorku, Tel-Awiwie, Toronto. Jego prace znajdują się w zbiorach prestiżowych muzeów: Muzeum Sztuki; Muzeum Żydowskie, Metropolitan Museum of Art; Whitney Museum of American Art, Muzeum Sztuki w Jerozolimie, Muzeum Narodowe w Warszawie, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Łodzi i Centre Pompidou. EV

026
Zygmunt Józef (Sigmund, Sigmond) MENKES (1896 Lwów -1986 Riverdale)

Plac Wolności w Tulonie, ok. 1927

Olej na płótnie
60 x 73 cm
Podpisany w prawym dolnym rogu "Menkes"

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Pochodzenie: Kolekcja prywatna

Zygmunt Menkes urodził się we Lwowie w 1896 roku i dzieciństwo spędził w środowisku, które sam określa jako smutne. Ucieka przez wyobraźnię i rysunek. W 1914 rozpoczął studia w instytucie artystycznym w rodzinnym mieście. W 1919 zapisał się do Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, a trzy lata później przeniósł się do Berlina. Jak wielu malarzy jego pokolenia doznał uroku Paryża iw końcu osiadł tam w 1923 roku. Po roku, bez środków, zmuszony był wrócić do Polski. W tym samym roku wrócił do Paryża z mocnym zamiarem pozostania tam. Uczestniczył w Salon d'Automne oraz Salon des Indépendants od 1924 do 1927 i wystawiał od 1926 do 1951 w Salon des Tuileries. Zygmunt Menkes staje się jednym z najoryginalniejszych i najważniejszych malarzy Szkoły Paryskiej. Każdego lata malarz wyjeżdża malować na południe Francji. Szczególnie docenia nadmorskie miejscowości Var, w szczególności Sanary-sur-Mer, gdzie założył swoją pracownię, oraz region Toulon. W poszukiwaniu nowych krajobrazów podróżuje po wybrzeżu ze sztalugą, aby malować na ziemi. Praca ta, będąca świadectwem popołudnia namalowanego na motywie, pozwala podkreślić malarski język Zygmunta Menkesa: typowy swobodny dotyk, użycie brązowo-czerwonych barw i odcieni zieleni, które pozwalają zasugerować ciepło letni dzień. Uczucie głębokiej i natychmiastowej radości można wyczytać z tej kompozycji, w której dumne postacie radośnie pozują przed ludzkim posągiem. Animowane miasto postaci to ulubiony temat artysty. Gałęzie palm i parter wykonane są w subtelnym nałożeniu glazury; malarz szczególnie docenia tę technikę, która pozwala mu na stosowanie szerokiej gamy odcieni chromatycznych. Chromatyczna harmonia i gra nakładających się szkliw i gęstszych akcentów kolorystycznych nadają dziełu głęboki i wrażliwy wymiar. W 1935 Zygmunt Menkes przeniósł się do Nowego Jorku, gdzie brał udział w licznych wystawach, zdobywał uznanie i nagrody. Wystawia w Paryżu, Warszawie, Lwowie, Berlinie, Nowym Jorku, Tel-Awiwie, Toronto. Jego prace znajdują się w zbiorach prestiżowych muzeów: Muzeum Sztuki; Muzeum Żydowskie, Metropolitan Museum of Art; Whitney Museum of American Art, Muzeum Sztuki w Jerozolimie, Muzeum Narodowe w Warszawie, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Łodzi i Centre Pompidou. EV